Ludomir Franciszek Łuczkowski to postać o bogatej historii, której życiorys odzwierciedla kluczowe momenty XX wieku. Urodził się 10 listopada 1889 roku w Częstochowie, gdzie spędził swoje wczesne lata, a swoje życie zakończył 3 stycznia 1992 roku, również w tym samym mieście.
Był kapitanem artylerii w Wojska Polskiego, co wskazuje na jego znaczącą rolę w kształtowaniu militarnego dziedzictwa kraju. Jego długoletnia obecność w życiu wojskowym idzie w parze z wzmocnieniem polskiej armii w różnych okresach jej historii.
Życiorys
Ludomir Łuczkowski był synem Mieczysława oraz Heleny z rodu Szczepańskich. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum imienia Henryka Sienkiewicza w Częstochowie, gdzie kształtował swoje zainteresowania i umiejętności. Po ukończeniu szkoły związał się zawodowo z lokalnym przemysłem, najpierw pracując jako robotnik, a później awansując na stanowisko majstra w jednej z częstochowskich fabryk.
Po ukończeniu nauki w szkole oficerskiej w Toruniu, rozpoczął służbę wojskową w 7 pułku artylerii polowej, która od 1931 roku przekształciła się w artylerię lekką, również w Częstochowie. W momencie, gdy wybuchła II wojna światowa, dowodził II dywizjonem (haubic) 7 pułku artylerii lekkiej mając stopień kapitana. Niestety, w trakcie kampanii wrześniowej odniósł rany, po czym trafił do szpitala w Lublińcu, a następnie do Oflagu II C, który znajdował się w Woldenbergu.
Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, powrócił do kraju. Przez pewien czas pracował w Hucie „Pokój” w Chorzowie, później związał się z hutnictwem w Częstochowie. W ciągu swojego życia otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Orderu Virtuti Militari, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a także Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi. Ludomir Łuczkowski zmarł w wieku 102 lat, 3 stycznia 1992 roku w Częstochowie. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na miejscowym Cmentarzu Kule.
W 1933 roku zawarł związek małżeński z Anną z Kanczewskich, córką Wiktora, który był przemysłowcem z Częstochowy. Jego żona, absolwentka Centralnego Instytutu Fizycznego w Warszawie, przed wybuchem wojny pracowała jako nauczycielka wychowania fizycznego oraz higieny w gimnazjach „Nauka i Praca” oraz w szkole nazaretanek w Częstochowie. W okresie okupacji, angażowała się w tajne nauczanie. Para miała dwóch synów: Włodzimierza, urodzonego w 1935 roku, oraz Janusza, urodzonego w 1945 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Henryk Wąsala | Jan Pełka | Mieczysław Morawski | Jerzy Jan Kurpiński | Stefan Bielecki | Tadeusz Szczurek | Halina Jabłońska | Wiesław Kukuła | Stanisław Piotrowski (1895–1940) | Ksawery Józef Karol Zalewski | Zdzisław Majewski | Aleksander Karnicki | Jerzy Wieniawa-Długoszowski | Tadeusz Budzik | Bolesław Mioduszewski | Jerzy Hipolit Palusiński | Włodzimierz Szlezyngier | Stanisław Podlewski | Marian Migdał | Ksawery BłasiakOceń: Ludomir Łuczkowski