Kazimierz Karol Busler, znany również pod pseudonimem „Karol Magoski”, to postać o znaczącym wpływie w historii Wojska Polskiego. Urodził się 24 stycznia 1894 roku w Częstochowie, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata, kształtując swoją przyszłość wojskowego lidera.
Jako podpułkownik kawalerii, jego służba w Wojsko Polskim była wyróżniająca się, co doprowadziło go do zdobycia uznania w skomplikowanych czasach, w których żył. Zmarł 25 kwietnia 1945 roku w Murnau, pozostawiając po sobie nie tylko osobiste osiągnięcia, ale także ważne ślady w szeregach polskiego wojska.
Życiorys
Kazimierz Karol Busler przyszedł na świat 24 stycznia 1894 roku w Częstochowie, jako syn Antoniego oraz Agnieszki z Pietrzykowskich. Swoją edukację rozpoczął w szkołach realnych, które zlokalizowane były zarówno w Częstochowie, jak i w Lwowie. Następnie kontynuował naukę w gimnazjum Kuropatwińskiego, jednak z powodu swojej aktywności w ruchach niepodległościowych został usunięty z placówki edukacyjnej.
Był zaangażowany w działalność Polskich Drużyn Strzeleckich, gdzie uczestniczył w kursie instruktorskim odbywającym się w Nowym Sączu. Po tym kursie kierowano go do Oleandrów, skąd 6 sierpnia 1914 roku, jako jeden z czterech przedstawicieli Częstochowy, wyruszył w składzie 1 kompanii kadrowej w kierunku Królestwa Polskiego. Początkowo pełnił służbę w 1 plutonie, a 1 lutego 1915 roku został przeniesiony do kawalerii.
W kolejnych latach służył w szwadronach 1 pułku ułanów Legionów Polskich, przechodząc przez trzeci, drugi, aż w końcu do pierwszego. Od 6 lutego do 1 kwietnia 1917 roku brał udział w kawaleryjskim kursie podoficerskim, który miał miejsce w Ostrołęce. Zakończył go z bardzo dobrym wynikiem i w tym czasie pełnił funkcję kaprala. Wkrótce potem, wskutek awansu, otrzymał stopień wachmistrza.
W listopadzie 1918 roku dołączył do Wojska Polskiego, gdzie zyskał tytuł porucznika, służąc jako oficer 1 pułku szwoleżerów. W kwietniu 1919 roku uczestniczył w zaciętych walkach o Wilno. Pod koniec lutego 1928 roku awansował na majora, uzyskując 34. lokatę w korpusie oficerów kawalerii, ze starszeństwem od 1 stycznia tego samego roku.
29 stycznia 1929 roku został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii, jednocześnie zasiadając na eksponowanej pozycji jako adiutant przyboczny ministra spraw wojskowych, marszałka Józefa Piłsudskiego, z którym łączono go prawdopodobnie więzy rodzinne. 17 stycznia 1933 roku prezydent RP nadał mu stopień podpułkownika, przydzielając 13. lokatę w korpusie oficerów kawalerii. W styczniu 1934 roku Busler został przeniesiony do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, by pełnić rolę kierownika Samodzielnego Referatu Personalnego.
W 1936 roku objął funkcję zastępcy dowódcy 5 pułku ułanów, a dwa lata później, w 1938 roku, stanął na czele 10 pułku ułanów w Białymstoku. W trakcie kampanii wrześniowej, Kazimierz Busler został wzięty do niewoli przez Niemców pod Kockiem. Niestety, zmarł 25 kwietnia 1945 roku w obozie jenieckim w Murnau.
Ordery i odznaczenia
Kazimierz Busler został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które stanowią odzwierciedlenie jego zaangażowania i poświęcenia. Poniżej znajduje się lista jego odznaczeń:
- Krzyż Złoty Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 168,
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3878 (przyznany 30 czerwca 1921),
- Krzyż Niepodległości (otrzymany 12 maja 1931),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany 9 listopada 1931),
- Krzyż Walecznych (otrzymany trzykrotnie),
- Srebrny Krzyż Zasługi (przyznany 7 grudnia 1927),
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (otrzymana 12 maja 1936),
- Odznaka Pamiątkowa „Pierwszej Kadrowej”,
- Odznaka 1. Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego,
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (przyznany w Rumunii, 1933),
- Order Krzyża Orła III klasy (przyznany w Estonii, 1936).
Wszystkie te odznaczenia świadczą o jego wybitnych osiągnięciach i oddaniu w służbie narodowej.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Witold Gokieli | Przemysław Szudek | Mieczysław Sokołowski (żołnierz) | Zbigniew Sikora | Andrzej Szymonik | Stanisław Belof | Józef Parczyński | Henryk Glapiński | Artur Kozłowski (oficer) | Tadeusz Kern-Jędrychowski | Ksawery Józef Karol Zalewski | Stanisław Piotrowski (1895–1940) | Wiesław Kukuła | Halina Jabłońska | Tadeusz Szczurek | Stefan Bielecki | Jerzy Jan Kurpiński | Mieczysław Morawski | Jan Pełka | Henryk WąsalaOceń: Kazimierz Busler