Irena Maria Smólska


Irena Maria Smólska, urodzona 12 sierpnia 1926 roku w Częstochowie, to wybitna postać w polskim środowisku medycznym. Kształciła się na jednej z najważniejszych uczelni, gdzie zdobyła niezbędną wiedzę i umiejętności, które później wykorzystała w swojej karierze. Jej praca w dziedzinie medycyny zaowocowała tytułem profesora nauk medycznych.

W czasie II wojny światowej, Irena aktywnie uczestniczyła w ruchu oporu jako członek grupy „Bartka” Armii Krajowej, co świadczy o jej odważnym i patriotycznym duchu. Odeszła z tego świata 28 lipca 2003 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii Polski i medycyny.

Życiorys

Irena Maria Smólska to wybitna postać, której historia sięga Częstochowy, gdzie przyszła na świat i dorastała. Jej ojcem był Alfred Franke, polski lekarz chirurg oraz działacz społeczny związany z tym miastem.

W czasie II wojny światowej, edukację kontynuowała na tajnych kompletach, co zaowocowało zdobyciem świadectwa dojrzałości w 1944 roku. Swoją determinację wykazała, angażując się w ruch oporu, gdzie używała pseudonimu „Iskra” jako łączniczka i sanitariuszka w grupie „Bartka” Armii Krajowej. Po wojnie, podjęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, które zakończyła w 1949 roku. W trakcie studiów zdobywała doświadczenie pracując jako instrumentariuszka w Szpitalu Miejskim w Częstochowie.

Rok 1950 to początek jej pracy w oddziale kardiologicznym Szpitala Sióstr Elżbietanek. W 1951 roku uzyskała asystenturę w Klinice Chirurgii Dziecięcej Akademii Medycznej w Warszawie, pod przewodnictwem profesora Jana Kossakowskiego. Już w 1955 roku zdobyła specjalizację z chirurgii dziecięcej, a pięć lat później mogła się poszczycić tytułem doktora nauk medycznych.

W swojej karierze przeprowadziła setki cewnikowań serca i badała wpływ omentopeksji nerek na regulację podwyższonego ciśnienia tętniczego. Irena propagowała nowoczesne metody operacyjne, w tym technikę Denis-Browna w przypadku spodziectwa. Jej doświadczenie zawodowe za granicą obejmowało 6-miesięczny okres pracy jako lekarz oddziałowy w szpitalu torakochirurgicznym Groaby Road w Leicester w Anglii, co miało miejsce w 1961 roku.

W 1966 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego na podstawie pierwszej w Polsce rozprawy habilitacyjnej dotyczącej kardiochirurgii dziecięcej. Cztery lata później została konsultantem krajowym w dziedzinie kardiochirurgii dla Instytutu Pediatrii w Krakowie. W 1972 roku przeprowadziła reorganizację oddziału chirurgii dziecięcej w szpitalu przy ulicy Działdowskiej, podnosząc go do rangi kliniki uniwersyteckiej.

Na nowo wprowadzając innowacyjne operacje rekonstrukcji tchawicy, oskrzeli i usuwania guzów śródpiersia, prowadziła również program edukacji w zakresie chirurgii dziecięcej, w tym kardiochirurgii. Pod jej kierownictwem powstały materiały dydaktyczne dla studentów Akademii Medycznej oraz liczne filmy edukacyjne.

Irena Maria Smólska została pochowana w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej medycynie.

Wyróżnienia

W ciągu swojej kariery, Irena Maria Smólska zyskała uznanie w wielu prestiżowych organizacjach. Była członkiem: Brytyjskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych, Pacific Association of Pediatric Surgeons, European Association for Cardiothoracic Surgery oraz International Society of Cardio-Thoracic Surgeons.

W uznaniu za imponujący dorobek naukowy, obejmujący 138 prac badawczych, w 1988 roku nadano jej tytuł profesora nauk medycznych. Jej osiągnięcia zostały również docenione poprzez przyznanie Srebrnego i Złotego Krzyża Zasługi oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Wśród licznych wyróżnień, które podczas swojej kariery otrzymała, wyróżnia się medal Gloria Medicinae, który przyznano jej w 2002 roku, Złoty Skalpel Kardiochirurgów Polskich z 1966 roku, oraz medale Polskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych i Sekcji Kardiologicznej Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego.


Oceń: Irena Maria Smólska

Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:15