Wilhelm Kohn, urodzony 31 grudnia 1831 roku w Częstochowie, był wybitnym polskim lekarzem, który miał żydowskie korzenie. Jego życie i działalność były znakomitym przykładem wpływu, jaki jednostki mogą mieć w dziedzinie medycyny.
Zmarł 30 kwietnia 1882 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie wielki wkład w rozwój medycyny w Polsce.
Życiorys
Wilhelm Kohn urodził się w Częstochowie, wychowany w tradycji żydowskiej, jako potomek Naftalego Hirsza. Swoją edukację gimnazjalną odbył w Warszawie oraz Piotrkowie Trybunalskim. W latach 1849-1851 studiował medycynę w Petersburgu, a następnie kontynuował naukę w Moskwie do 1855 roku. Swoje pierwsze doświadczenia zawodowe zdobywał w Kutnie i Płocku w latach 1859-1867.
Po tym okresie osiedlił się na stałe w Warszawie, gdzie pełnił funkcję ordynatora w Szpitalu Starozakonnych, angażując się w życie medyczne społeczności żydowskiej. Po swojej śmierci, został pochowany w alei głównej cmentarza żydowskiego położonego przy ulicy Okopowej w Warszawie, w kwaterze 12.
Był żonaty z Julią Baumritter, z którą miał syna Henryka, żyjącego w latach 1868-1949. Poza tym jego rodzina miała także znakomitych przedstawicieli, w tym wnuków: pisarza oraz podróżnika Lucjana Wolanowskiego (1920-2006) oraz tłumaczkę Elżbietę Wassongową (1908-2007).
Publikacje
Wilhelm Kohn był aktywnym autorem, którego prace znalazły się w różnych czasopismach medycznych. Jego publikacje w Tygodniku Lekarskim na zawsze wpisały się w historię medycyny. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:
- 1854: Ostry reumatyzm przerwany przez gorączkę połogową (nr 30),
- 1855: Lekarskie praktyczne notatki (na 50, 51),
- 1855/1856: O cholerze,
- 1857: Zarośnięcie pochwy, zapłodnienie, poród. – Wypadnięcie rączki. Brachiotomia (nr 12).
W periodyku Klinika, Kohn również opublikował istotne artykuły. Do najważniejszych z nich zaliczają się:
- 1870: Zrośnięcie prawie zupełne nagłośni z krtanią, zwężenie krtani; zaduszanie, operacya, wyleczenie (t. VI, str. 54-57),
- 1870: Sprawozdanie z zakładu laryngoskopijnego D-ra Kohna (t. VI, str. 152-155).
Dodatkowo, w Gazecie Lekarskiej Kohn zaprezentował swoje obserwacje dotyczące praktyki medycznej:
- 1871: Postrzeżenia w praktyce lekarskiej (t. X, str. 721-727).
Publikacje te dowodzą jego zaangażowania w rozwój medycyny oraz dążenie do szerzenia wiedzy w tej dziedzinie.
Przypisy
- Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003 r. ISBN 83-916419-3-7.
- Grób Wilhelma Kohna w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Jerzy Einhorn | Halina Hackiewicz | Wojciech Braksator | Alfred Franke | Jerzy Sikora (lekarz) | Grzegorz Opala | Irena Maria Smólska | Marian Eiger | Antoni Prusiński | Witold Golnik | Eugeniusz Łazowski | Józef Marian Geisler | Dawid Helman | Adolf Wolberg | Krzysztof Bankiewicz | Berek Lajcher | Jerzy Zański | Alfred Gabriel Hertz | Stanisław OrzeszynaOceń: Wilhelm Kohn