Stanisław Stetkiewicz

---

Życiorys

Stanisław Stetkiewicz przyszedł na świat 1 lutego 1891 roku w Częstochowie, wówczas będącej powiatowym miastem w guberni piotrkowskiej. Urodził się w rodzinie Stanisława, pułkownika i agronoma, który prowadził majątek w Łojkach, oraz Anny z Dregierów. Miał trzech braci: Franciszka, Stefana i Jana, z których jeden, Stefan, zmarł w 1918 roku.

Ukończył I Męskie Gimnazjum Polskie w Częstochowie, a następnie podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W tym okresie aktywnie angażował się w działalność na rzecz niepodległości, wstępując do organizacji „Znicz” oraz do Drużyn Strzeleckich. W połowie września 1914 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w częstochowskim gimnazjum, jednak już w październiku tego samego roku zaciągnął się do Legionów Polskich. 1 listopada 1916 roku awansował na podporucznika kawalerii. Od 3 lutego do 4 kwietnia 1917 roku uczył historii w kawaleryjskim kursie podoficerskim w Ostrołęce. Po kryzysie przysięgowym został internowany w Beniaminowie, a w marcu 1918 roku, po zwolnieniu, rozpoczął pracę w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

18 grudnia 1918 roku, na mocy rozkazu generała Śmigłego, został przyjęty do Wojska Polskiego z awansem na porucznika. Służył w 7 pułku ułanów na stanowisku dowódcy szwadronu. 31 stycznia 1919 roku, na własną prośbę, został zwolniony z czynnej służby, a jego obowiązki objął inspektor Okręgu Szkolnego Augustowskiego z siedzibą w Augustowie.

W lipcu 1920 roku ponownie wstąpił do armii i otrzymał przydział do 7 pułku ułanów. W tym czasie walczył na froncie przeciw bolszewikom i za swoje odważne działania został uhonorowany Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. 27 sierpnia 1920 roku zatwierdzono jego awans na rotmistrza, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Po zakończeniu służby wojskowej powrócił do pracy w edukacji.

19 maja 1926 roku, w wyniku zamachu stanu, wysłał do Ministerstwa Spraw Wojskowych list, w którym stwierdził, że wobec przystąpienia 7 Pułku Ułanów do buntu, uważa wszelkie związki z tym pułkiem za zerwane. W liście domagał się przeniesienia do innego pułku. 14 lipca tego samego roku jego prośba o przeniesienie została odrzucona, a wniosek o odebranie mu szarży oficerskiej nie został rozpatrzony.

Stetkiewicz został dyrektorem Szkoły Handlowej w Równem, a w 1934 roku był ewidencjonowany w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Równe, posiadając przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr II. Następnie objął stanowisko inspektora administracyjnego w Zarządzie Centralnym Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. 20 kwietnia 1937 roku minister Wojciech Świętosławski powierzył mu inspekcyjne obowiązki związane z kontrolą administracji w szkolnictwie, a od 1 lutego 1939 roku pełnił funkcję kuratora Okręgu Szkolnego Poznańskiego.

W czasie okupacji niemieckiej pracował w Warszawie, organizując tajne nauczanie. Po upadku powstania warszawskiego został deportowany do Pruszkowa. Po wojnie kontynuował swoją karierę edukacyjną na różnych stanowiskach. Zmarł 19 grudnia 1977 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Był żonaty z Janiną z Bałasiów, lecz małżeństwo to nie doczekało się potomstwa.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Stetkiewicz był odznaczany licznymi medalami i wyróżnieniami za swoje zasługi. Oto niektóre z przyznanych mu odznaczeń:

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5446 – 17 maja 1922,
• Krzyż Niepodległości – 17 marca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Odznaka „Za wierną służbę” nr 527.

---

Oceń: Stanisław Stetkiewicz

---