Jerzy Kołakowski


Jerzy Kołakowski, urodzony w 1907 roku w Częstochowie, był wybitnym polskim inżynierem, który zapisał się w historii jako rektor Politechniki Częstochowskiej.

Jego życie i osiągnięcia stanowią ważny element polskiej akademickiej sceny inżynieryjnej w XX wieku.

Kołakowski zyskał uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą, przyczyniając się do rozwoju techniki oraz kształcenia przyszłych pokoleń inżynierów.

Obok kariery naukowej, jego zaangażowanie w społeczność lokalną oraz działalność edukacyjną miały długotrwały wpływ na środowisko akademickie w Częstochowie.

Życiorys

Jerzy Kołakowski był osobą o bogatym życiorysie, synem Bolesława Kołakowskiego, który przez wiele lat wykładał chemię na Uniwersytecie Lwowskim. Ponadto, w rodzinie Kołakowskich wyróżniał się także jego brat, Miron Kołakowski, notowany jako prawnik i aktywny działacz katolicki, a także Tadeusz Kołakowski, stomatolog.

Po ukończeniu studiów na Politechnice Lwowskiej w 1936 roku, Jerzy związał swoje życie zawodowe z przemysłem maszynowym. W trakcie II wojny światowej wziął udział w kampanii wrześniowej, a jego losy w końcowym etapie konfliktu były tragiczne — przebywał w obozach Auschwitz-Birkenau i Buchenwald.

Po zakończeniu wojny, w 1946 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Getyndze, a w 1965 roku otrzymał tytuł profesora. Jego kariera akademicka obejmowała również funkcję rektora Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Częstochowie, która w 1955 roku przekształciła się w Politechnikę Częstochowską. Dodatkowo, pełnił rolę rektora Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze oraz nauczał na Uniwersytecie Bagdadzkim.

Jerzy Kołakowski zmarł 19 listopada 1980 roku w Częstochowie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Kule, gdzie został pochowany.

Przypisy

  1. Jarosław Kapsa. Klerykał z kawiarenki eMPiK-u. „Śląsk. Miesięcznik społeczno-kulturalny”. 01.2023 r. s. 30-32.

Oceń: Jerzy Kołakowski

Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:6