Stanisław Szafnicki

Inżynieria i technologie

Stanisław Szafnicki był znaczącą postacią w polskiej inżynierii, urodził się w 1891 roku w Częstochowie. Jego życie i kariera trwały aż do 1967 roku, co czyni go istotnym członkiem polskiego środowiska technicznego w XX wieku.

Był nie tylko inżynierem, ale również osobą, która przyczyniła się do rozwoju różnych dziedzin inżynierii w Polsce.

Życiorys

Stanisław Szafnicki przyszedł na świat w 1891 roku w Częstochowie. Jako młody chłopiec brał udział w strajku szkolnym, który miał miejsce w 1905 roku. W 1912 roku, jako eksternista, zdał egzamin dojrzałości w C. K. Szkole Realnej we Lwowie. Warto zaznaczyć, że w podobny sposób studia ukończył także Jan Berlinerblau, jak również Tadeusz Kruszyński. Po ukończeniu szkoły podjął studia na Politechnice Lwowskiej. Ukończenie tych studiów miało miejsce po zakończeniu I wojny światowej oraz odzyskaniu przez Polskę niepodległości, co miało miejsce w 1922 roku, kiedy zdobył tytuł inżyniera w Oddziale Elektrotechnicznym Wydziału Mechanicznego.

W tym samym roku stał się członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie. Podczas lat studenckich angażował się w turystykę jako przewodnik oraz był działaczem Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie, gdzie sprawował funkcje zastępcy skarbnika oraz sekretarza. Dodatkowo, brał aktywny udział w działalności Towarzystwa „Bratniej Pomocy Słuchaczów Politechniki we Lwowie”. Wśród jego licznych pasji znajdowała się również konstrukcja urządzeń dla Związku Awiatycznego Słuchaczów Politechniki Lwowskiej, a także występy jako aktor drugoplanowy. Hobbystycznie interesował się również lotnictwem.

Od 1918 roku pracował jako instruktor przy zasiekach elektrycznych, które były jego własnym pomysłem, a następnie do 1923 roku był związany z przedsiębiorstwem Brown-Boveri, a później kontynuował pracę w Towarzystwie Eksploatacji Soli Potasowych w Kałuszu do 1925 roku. Po tym okresie zarządzał w Lwowie własnym biurem budowy elektrowni, które znajdowało się przy ul. Stefana Batorego 1936. Stanisław Szafnicki był odpowiedzialny za elektryfikację zdrojowisk, uzdrowisk oraz mniejszych miejscowości południowo-wschodniej II Rzeczypospolitej. Do roku 1930 udało mu się zrealizować projekty w takich miejscowościach jak: Kałusz, Skole, Gródek Jagielloński, Buczacz, Sanok, Śniatyn, Horodenka, Dobromil, Ustrzyki Dolne, Biłgoraj, Trembowla, Rohatyn, Dawid-Gródek, Horyniec, Bursztyn, Szczebrzeszyn.

Należał do oddziału lwowskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich. W połowie lat 30. prowadził wraz z Jerzym Szczerbińskim Zakłady Mechaniczne „Sigma” spółka z o.o. z siedzibą przy ulicy Dzielnej 21 w Warszawie. Zakład ten zajmował się projektowaniem schronów przeciwgazowych zgodnie z obowiązującymi normami. W 1939 roku Stanisław Szafnicki zamieszkiwał pod adresem ulicy Koszykowej 73.

Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1946-1949, prowadził przedsięwzięcie zajmujące się produkcją urządzeń elektrycznych. Niestety, zostało ono wkrótce zlikwidowane przez władze komunistyczne. Tamten czas to również okres jego osiedlenia w Katowicach.

Stanisław Szafnicki odszedł z tego świata w 1967 roku. Ostatnie miejsce spoczynku znalazł na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie został pochowany na kwaterze 284c wprost-4-2.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Piotr Flor. Elektrownia Miejska – nasza duma. „Tanew”. Nr 29 (287), s. 14, 2017 r. ISSN 1232-8588.
  2. a b c d e f g h Stanisław Fryze: Profesor Fryze we wspomnieniach studentów i wychowanków. W: Profesor dr inż. Stanisław Fryze (1885-1964) : pionier elektrotechniki. Katowice: Polskie Towarzystwo Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, 2010 r., s. 194-196.
  3. Obwieszczenie. „Dziennik Zarządu Miejskiego w m.st. Warszawie”. Nr 26, s. 6, 31.03.1939 r.
  4. Ogłoszenie. „Kurier Warszawski”. Nr 300, s. 2, 01.11.1935 r.
  5. Z życia organizacyj. Stowarzyszenie Elektryków Polskich. „Przegląd Elektrotechniczny”. Nr 9, s. 281, 01.05.1932 r.
  6. Stowarzyszenie Elektryków Polskich. „Przegląd Elektrotechniczny”. Nr 15, s. 421, 01.08.1930 r.
  7. Dział III. Ogłoszenia. W: Zdrojowiska i Uzdrowiska Polskie. Warszawa: 1927 r., s. XVI.
  8. Przemysł i handel. Śniatyn. „Przegląd Elektrotechniczny”. Nr 10, s. 210, 15.05.1927 r.
  9. Sprawozdanie roczne Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie za rok 1910. Lwów: 1911 r., s. 21.
  10. Członkowie Towarzystwa w drugiem dwudziestopięcioleciu (1902-1926). W: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1877-1927 : księga pamiątkowa, Lwów: 1927 r., s. 95.
  11. Spis inżynierów elektryków polskich. Warszawa: Związek Polskich Inżynierów Elektryków, 1936 r., s. 50.
  12. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. II Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1912. Lwów: 1912 r., s. 90.
  13. Spraw bieżące. „Czasopismo Techniczne”. Nr 1, s. 15, 1912 r.
  14. a b c Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW SZAFNICKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 16.07.2018 r.]
  15. a b c d e Stanisław Szafnicki. W: Album inżynierów i techników w Polsce. T. T. 1, Cz. 3: Życiorysy. Lwów: Towarzystwo Bratniej Pomocy Studentów Politechniki Lwowskiej, 1932 r., s. 109.

Oceń: Stanisław Szafnicki

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:19