Juda Michał Hertz to postać o bogatej historii, która zasługuje na szczegółowe omówienie w kontekście polskiej chemii i działalności społecznej. Urodził się 26 listopada 1867 roku w Częstochowie, a zmarł 12 kwietnia 1941 roku w Warszawie.
Był on nie tylko inżynierem chemikiem, ale również osobą, która miała znaczący wpływ na rozwój przemysłu w Polsce przed II wojną światową. Jako dyrektor zarządzający Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu (TFSJ) w Tomaszowie Mazowieckim, Hertz przyczynił się do rozwoju innowacyjnych technologii w branży przetwórstwa chemicznego. Jego osiągnięcia w tym zakresie są nadal wspominane w kontekście polskiej myśli technicznej.
Dodatkowo Hertz był aktywnym działaczem społecznym, który oddany był ideom poprawy jakości życia społeczności lokalnej. Jego pochodzenie żydowskie oraz późniejsze nawrócenie na katolicyzm dodają osobistego wymiaru jego biografii, a jednocześnie pokazują, jak skomplikowane były losy ludzi w tamtym okresie.
Rodzina
Michał Hertz był synem Jeruchema Hertza i Zysli z d. Werde. Miał brata bliźniaka, Szlamę Hertza, który był ojcem Alfreda Gabriela Hertza, znanego tomaszowianina. Alfred Hertz (1898–1942) był lekarzem internistą i pediatrą, a także uczestnikiem walk o niepodległość Polski, niestety zamordowanym przez okupanta hitlerowskiego. Michał Hertz wziął ślub z Eugenią Hartman (1878–1943). Para miała dwoje dzieci: syna Jana Adolfa Hertza (1905–1940), inżyniera chemika, który pracował w Tomaszowskiej Fabryce Sztucznego Jedwabiu oraz był działaczem sportowym i podporucznikiem rezerwy Wojska Polskiego, również zamordowanym w Katyniu, a także córkę Halinę Marię, która przyszła na świat 23 listopada 1908 roku w Tubize w Belgii.
Edukacja, praca i działalność społeczna
Michał Hertz uzyskał swoje wykształcenie w renomowanych instytucjach we Francji i Belgii, co stanowiło solidny fundament dla jego przyszłej kariery zawodowej. Wkrótce po ukończeniu studiów, rozpoczął pracę jako inżynier w belgijskiej fabryce sztucznego jedwabiu w Tubize. W 1911 roku, po kilku latach pracy za granicą, zdecydował się na powrót do rodzinnego kraju.
Od samego początku działalności Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu, która została założona w 1911 roku, Michał Hertz był bliskim współpracownikiem Feliksa Wiślickiego, dyrektora zarządzającego tymże zakładem. Jego zaangażowanie i umiejętności przyczyniły się do pomyślnego rozwoju fabryki. W 1933 roku, po objęciu przez Wiślickiego stanowiska prezesa Zarządu Spółki Akcyjnej TFSJ, Hertz przejął jego dotychczasową funkcję.
W okresie kryzysu gospodarczego lat 30. XX wieku, Michał Hertz oraz jego żona Eugenia aktywnie uczestniczyli w działalności dobroczynnej i społecznej. Przewodniczył Komitetowi Obywatelskiemu Pomocy Społecznej, który został powołany z inicjatywy starosty brzezińskiego. Ponadto, wspierał inicjatywy zmierzające do powołania parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Tomaszowie Mazowieckim.
W wyniku jego osobistych działań nad rzeką Wolbórką w Tomaszowie Mazowieckim, przed wybuchem II wojny światowej zrealizowano budowę pierwszego osiedla mieszkaniowego dla urzędników. Po wojnie nadano mu nazwę Michałówka, na cześć Michała Hertza.
Jego wkład w rozwój społeczności lokalnej obejmował także budowę Kościoła pw. Michała Archanioła przy ulicy Spalskiej, który stał się drugą parafią rzymskokatolicką w Tomaszowie Mazowieckim. Dziś wspomniana parafia to Kościół pw. Serca Jezusowego, będący ważnym punktem w życiu mieszkańców.
Okres okupacji
W dniach 3–4 września 1939 roku odbyła się niezwykle heroiczna akcja gaszenia pożarów, w której brał udział Michał Hertz. Jest on znany z tego, że w Tomaszowskiej Fabryce Sztucznego Jedwabiu stawił czoła skutkom intensywnych nalotów oraz bombardowań prowadzących do poważnych zagrożeń ze strony lotnictwa nazistowskiego. Dzięki niezłomnej postawie i poświęceniu załogi fabryki udało się skutecznie opanować pożary, co stwarzało możliwość uniknięcia wybuchu niebezpiecznych materiałów chemicznych.
Tuż przed wkroczeniem okupanta, Michał Hertz podjął decyzję o ucieczce z Tomaszowa Mazowieckiego do Warszawy, gdzie przez pewien czas ukrywał się po aryjskiej stronie. Niestety, jego losy zakończyły się tragicznie, gdyż wraz z żoną padł ofiarą brutalnych działań gestapo.
Hertz został pochowany nacmentarzu Powązkowskim w Warszawie(kwatera 196-3-28).
Przypisy
- TIT - Tomaszowski Informator Tygodniowy - przegląd artykułu [online], tomaszow-tit.pl [dostęp 06.05.2019 r.]
- Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Tomaszowie Mazowieckim [online], www.nsj.rodzina.net [dostęp 06.05.2019 r.]
- Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Tomaszowie Mazowieckim [online], www.nsj.rodzina.net [dostęp 15.11.2017 r.]
- a b Cmentarz Stare Powązki: AUGUST HARTMAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 23.05.2020 r.]
- M.P. z 1936 r. nr 120, poz. 216 „za zasługi na polu rozwoju przemysłu chemicznego”.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Jerzy Gelbard | Jan Kazimierz Kuczyński | Czesław Kotela | Bogdan Jezierski | Ireneusz Dobiech | Mariusz Stępień | Anna Monika Król | Jerzy Ostrowski (modelarz) | Jean Ginsberg | Teodor Józef Blachut | Janusz Stępkowski | Wiesław Paluszyński | Jan Oderfeld | Maria Ząbkowska-Wacławek | Tomasz Strzelecki | Marian Piekarski (inżynier) | Jerzy Kołakowski | Stanisław Szafnicki | Jerzy Seweryn Ostrowski | Stanisław BarylskiOceń: Michał Hertz (chemik)