Hubert Gembarzewski

---

Życiorys

Hubert Gembarzewski, syn Ludomira herbu Abdank, jest wnukiem pułkownika Bronisława Gembarzewskiego, który założył Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

Wykształcenie

W roku 1961 Hubert Gembarzewski ukończył studia wyższe na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Następnie, sukcesywnie zdobywał kolejne stopnie naukowe – w 1969 roku obronił pracę doktorską, a 1978 uzyskał habilitację na tej samej uczelni.

W 1990 roku tytuł profesora przyznany został mu na wniosek Rady Naukowej IUNG, którego siedzibą jest Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, z rąk prezydenta Lecha Wałęsy.

Działalność naukowa

Jego kariera naukowa zaczęła się w Akademii Rolniczej we Wrocławiu, gdzie pracował jako asystent w Katedrze Łąk i Pastwisk. Po pewnym czasie zdecydował się na odejście z uczelni i zajął się projektowaniem oraz weryfikacją w Biurze Projektów Wodno-Melioracyjnych.

Po tym etapie rozpoczął studia doktoranckie w Pracowni Sudeckiej PAN we Wrocławiu. Jego praca doktorska z 1971 roku została wyróżniona prestiżową nagrodą V Wydziału Polskiej Akademii Nauk. W latach 1969-1975 prowadził badania dotyczące ekologicznej i florystycznej charakterystyki pastwisk kwaterowych w Sudetach, które stanowiły podstawę do jego pracy habilitacyjnej.

W miarĘ rozwijania kariery naukowej, Hubert Gembarzewski zyskał dodatkowo wiedzę o problemach związanych z ochroną środowiska, pracując w Zakładzie Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych PAN. Po awansie na kierownika zespołu w 1976 roku kierował badaniami nad systemem użytkowania górskich terenów w ochronie stref zlewni, oraz wpływem działalności rolniczej na eutrofizację wód i oddziaływaniem zakładów przemysłowych na środowisko.

W 1979 roku objął stanowisko kierownika Stacji Sudeckiej Zakładu Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych PAN we Wrocławiu, a od grudnia tego samego roku pracował w zakładzie Agrochemicznej Obsługi Rolnictwa IUNG, gdzie pełnił rolę docenta oraz kierownika Pracowni Nawożenia Mikroelementami. W ten sposób zaangażował się w badania dotyczące nawożeń mikroelementami, co zaowocowało stworzeniem pierwszego w Polsce atlasu rozpuszczalnych form mikroelementów w glebach, za co otrzymał nagrodę Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej I stopnia.

W latach 1980–1990 brał udział w licznych sympozjach w Europie jako prelegent, promując swoje badania i osiągnięcia naukowe.

Przynależność do towarzystw naukowych

Profesor Gembarzewski był aktywnym członkiem wielu towarzystw związanych z nauką i sektorem agrotechnicznym, w tym:

• Komitet Zagospodarowania Ziem Górskich PAN,
• Zarząd VII Wydziału Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego,
• Zarząd Oddziału Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego we Wrocławiu,
• Komisja Nauk Rolniczych Oddziału PAN we Wrocławiu,
• Polskie Towarzystwo Nauk Agrotechnicznych,
• Polskie Towarzystwo Łąkarskie.

Od 1994 roku pełnił także funkcję przewodniczącego Normalizacyjnej Komisji Problemowej ds. Fizyki Gleby w Polskim Komitecie Normalizacji, working within the International Organization for Standardization (ISO) in the Soil Quality Commission.

---

Oceń: Hubert Gembarzewski

---