Tadeusz Romanowski

Romanowski ukończył studia geograficzne na Uniwersytecie Warszawskim, a swoją karierę zawodową rozpoczął jako nauczyciel w różnych miastach Polski, w tym Łodzi, Lwowie oraz Lublinie. Jego pedagogiczna działalność obejmowała także miasto Kowel oraz Łódź, gdzie wrócił w 1945 roku.

W 1925 roku Tadeusz Romanowski wstąpił do Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, gdzie aktywnie angażował się w organizację wycieczek oraz obozów szkolnych. Jako doświadczony krajoznawca, był autorem wielu ważnych prac, w tym monografii powiatu Kowel oraz mapy turystycznej tego regionu.

Po zakończeniu II wojny światowej, jego rola jako animatora ruchu krajoznawczego stała się jeszcze bardziej znacząca. Działał w Łodzi jako społeczny instruktor Szkolnego Wojewódzkiego Ośrodka Krajoznawczo-Turystycznego oraz pełnił funkcję przewodnika. W 1969 roku był współzałożycielem Oddziału Nauczycielskiego PTTK w Łodzi, co było przełomowym momentem, jako że był to pierwszy taki oddział w Polsce.

Romanowski był również aktywnym autorem publikacji w Biuletynie Okręgu PTTK w Łodzi, który kontynuuje swoją działalność pod nazwą "Wędrownik". Jego zaangażowanie nie ograniczało się tylko do pisania; pełnił także rolę wykładowcy na kursach szkoleniowych dla kadry turystycznej i krajoznawczej.

W ciągu swojej kariery był wielokrotnie odznaczany, otrzymując m.in. Złotą Odznakę "Zasłużony Działacz Turystyki", Złotą Honorową Odznakę PTTK oraz Honorową Odznakę Miasta Łodzi. Jego życie zakończyło się 31 maja 1984 roku w Łodzi, a jego pamięć przetrwała, gdyż został pochowany na cmentarzu w Częstochowie.