Czesław Emanuel Grabowski, który przyszedł na świat 20 czerwca 1873 roku w Częstochowie, to postać o znaczącym dorobku naukowym. Zmarł 3 marca 1945 roku, pozostawiając po sobie kwestii i osiągnięć w dziedzinie chemii.
Był on profesorem zwyczajnym na Politechnice Warszawskiej. Jego ekspertyza koncentrowała się na inżynierii chemicznej, co pozwoliło mu osiągnąć uznanie w środowisku naukowym.
Życiorys
Czesław Grabowski, wybitny chemik, przyszedł na świat 20 czerwca 1873 roku w Częstochowie, w rodzinie Bronisława i Marii z Krokowskich. W 1891 roku zakończył edukację w gimnazjum w Częstochowie i zdecydował się na podjęcie studiów na Wydziale Chemicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie, które zakończył w 1897 roku, zdobywając tytuł inżyniera technologa. Już w 1898 roku rozpoczął swoją zawodową karierę w rosyjskim przemyśle cukrowniczym.
W życiu osobistym, 2 września 1903 roku ożenił się ze Stefanią Ziemską, co stało się istotnym wydarzeniem w jego życiu. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku, Grabowski wrócił do kraju, aby zaangażować się w proces odbudowy cukrowni Wożuczyn, zlokalizowanej w powiecie tomaszowskim lubelskim. W rok później, na podstawie zasług przedstawionych przez Komisję Stabilizacyjną, dołączył do pierwszego składu profesorów Politechniki Warszawskiej, liczącego 38 osób.
W październiku 1919 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w czerwcu 1928 roku został profesorem zwyczajnym. W latach 1919–1939 był kierownikiem Katedry i Zakładu Maszynoznawstwa Ogólnego i Chemicznego, a w tym czasie był promotorem około 100 prac dyplomowych oraz kilku rozpraw doktorskich. Dodatkowo, w latach 1919–1926 działał jako redaktor działu mechanicznego Gazety Cukrowniczej.
W trakcie II wojny światowej, początkowo uczył w Państwowej Szkole Chemiczno-Ceramicznej w Warszawie, jednak od 1942 roku prowadził wykłady z maszynoznawstwa w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie. Mimo trudnych warunków okupacyjnych, potajemnie nauczał również dawnych studentów maszynoznawstwa w swoim mieszkaniu.
Po zakończeniu Powstania Warszawskiego, Grabowski został osadzony w pruszkowskim obozie dla uchodźców, a następnie wrócił do Częstochowy, gdzie zmarł 3 marca 1945 roku po długiej i ciężkiej chorobie. Jego życie zakończyło się w legendarnej miejscowości, gdzie został pochowany na cmentarzu Kule w Częstochowie.
Stanowiska
Czesław Grabowski, wybitny chemik, pełnił wiele zaszczytnych funkcji w różnych instytucjach naukowych i edukacyjnych. Jego kariera zawodowa obejmowała szereg istotnych stanowisk, które miały istotny wpływ na rozwój nauk technicznych i chemicznych w Polsce.
- W latach 1919–1939 był kierownikiem Katedry i Zakładu Maszynoznawstwa Ogólnego oraz Chemicznego, a od 1928 roku Zarządzającego Katedrą Chemiczną na Politechnice Warszawskiej,
- W okresie 1919–1926 piastował stanowisko redaktora działu mechanicznego w Gazecie Cukrowniczej,
- W latach 1939–1942 wykonywał zawód wykładowcy w Państwowej Szkole Chemiczno-Ceramicznej w Warszawie,
- Ostatnie lata przed wojną, od 1942 do 1944, spędził jako nauczyciel maszynoznawstwa w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie.
Jego zaangażowanie w badania oraz edukację pozostawiło trwały ślad w polskiej nauce.
Członkostwa
Czesław Grabowski był zaangażowany w wiele organizacji, dzięki którym wpływał na rozwój swojej dziedziny.
Był on:
- członkiem Koła Techników Cukrowników przy Stowarzyszeniu Techników Polskich,
- współorganizatorem Zrzeszenia Doskonalenia Gospodarki Cieplnej.
Ważne publikacje
Wśród wielu osiągnięć Czesława Grabowskiego, jego ważne publikacje odgrywają kluczową rolę w historii chemii. Oto lista jego istotnych prac:
- destylacja z parą wodną lub w ogóle z gazem obojętnym, 1932,
- pompy do gazów, 1933,
- teoria suszarnictwa w oświetleniu graficznym, 1937,
- podstawy hydromechaniki przemysłu chemicznego, 1938.
Przypisy
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 93. [dostęp 23.07.2021 r.]
- Historia kierunku Technologia Chemiczna. Wydział Chemiczny PW. [dostęp 22.06.2016 r.]
- a b c d e Teresa Kempa-Englert: Sylwetki profesorów Politechniki Warszawskiej. Czesław Grabowski. Biblioteka Cyfrowa PW. [dostęp 22.06.2016 r.]
- J. Piłatowicz: Profesorowie Politechniki Warszawskiej w dwudziestoleciu międzywojennym. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1999, s. 108.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jerzy Rebeta | Witold Matwiejczyk | Zbigniew Kołaczkowski | Przemysław Mastalerz | Robert Kołodziej | Zbigniew Starczewski | Janusz Kołodziejski | Tadeusz Romanowski | Andrzej Kempa | Stefan Przeworski | Tadeusz Muszyński | Kazimierz Łaski | Alicja Matracka-Kościelny | Joanna Błaszczak | Aleksander Hafftka | Marian Szymański | Marek Okólski | Tadeusz Lechowski | Antoni Basiński | Wojbor A. WoyczyńskiOceń: Czesław Grabowski (chemik)