Zygfryd Wolniak

---

Życiorys

Zygfryd Wolniak urodził się wGnaszynie, który obecnie jest częścią Częstochowy. Był synem Pelagii i Eustachiusza, a przed nadciągającą II wojną światową pełnił funkcję urzędnika w magistracie częstochowskim. Po zakończeniu wojny objął stanowisko przewodniczącego związku zawodowego w kopalni rud żelaza „Barbara” w Dźbowie.

Po ukończeniu trzyletniej Szkoły Przemysłowej w Częstochowie w 1938 roku, rozpoczął pracę jako mechanik w manufakturze gnaszyńskiej. W trakcie okupacji niemieckiej był zatrudniony w Hucie Blachownia oraz w biurze gospodarczym Reichsland. Już od wczesnych lat aktywnie angażował się w działalność OM TUR, a od lutego 1939 roku przynależał do Polskiej Partii Socjalistycznej.

Podczas II wojny światowej był członkiem konspiracyjnej organizacji Znak. Niestety, jego działalność nie mogła zostać pozostawiona bez reakcji okupanta – został aresztowany przez gestapo i osadzony w areszcie w Blachowni.

Po wojnie, od września 1945 roku, reprezentując PPS, pracował w samorządzie. Zasiadał jako sekretarz i członek Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Częstochowie, a później również jako radny Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach.

Po zdaniu matury w Częstochowie w lutym 1946 roku, został przyjęty do Szkoły Konsularno-Dyplomatycznej w Warszawie. Po jej ukończeniu rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od listopada 1946 roku znalazł się w Departamencie Politycznym Wydziale Amerykańskim. W latach 1946-1947 był dziesiętnikiem Koła PPS, a następnie od 1947 do grudnia 1948 roku pełnił funkcję przewodniczącego Koła PPS nr 2 przy MSZ.

Zarządzał również jako wicekonsul w Konsulacie Generalnym w Montrealu w latach 1949-1950, a później pracował jako II sekretarz oraz kierownik Wydziału Konsularnego Poselstwa PRL w Ottawie. Od 1952 roku był konsulem i kierownikiem urzędu w Konsulacie Generalnym PRL, a następnie objął urząd posła w Tel Awiwie w latach 1954-1957.

Jako przedstawiciel Polski brał udział w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Kambodży, pełnił funkcję ambasadora w tym kraju, a także ambasadora PRL w Rangunie oraz posła PRL w Królestwie Kambodży w latach 1955-1959.

W latach 1961-1967 sprawował funkcję ambasadora w Kanadzie. Po zakończeniu tej misji, 1 maja 1967 roku, powołano go na stanowisko dyrektora generalnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od kwietnia 1968 roku aż do swojej tragicznej śmierci w 1970 roku był podsekretarzem stanu w MSZ.

Zginął tragicznie 1 listopada 1970 roku w Karaczi w związku z zamachem na przewodniczącego Rady Państwa Mariana Spychalskiego, który wówczas przebywał w Pakistanie. Osoba zatrzymana w tej sprawie, Mohammed Faruz Abdallah, kierowca Pakistańskich Linii Lotniczych, wjechał pojazdem zaopatrzeniowym w szpaler, który witał przybywającego przywódcę, co doprowadziło do tragicznych konsekwencji i śmierci czterech osób.

W jego pamięci wystawiono pamiątkową płytę zarówno na grobie jego rodziców na cmentarzu parafialnym w Gnaszynie, jak i na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B 2 Tuje m. 2). Zygfryd był żonaty i miał córkę oraz syna.

Odznaczenia i ordery

Wśród licznych odznaczeń i orderów, które na przestrzeni lat przyznano Zygfrydowi Wolniakowi, można znaleźć wiele prestiżowych wyróżnień. Oto lista jego najważniejszych odznaczeń:

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski – przyznany pośmiertnie przez Radę Państwa,
• Order Sztandaru Pracy II klasy,
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z 1964 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi z 1953 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej z 1955 roku.

---

Oceń: Zygfryd Wolniak

---