Jerzy Kropiwnicki

---

Życiorys

Wykształcenie i praca naukowa

Jerzy Kropiwnicki, syn Emanuela oraz Janiny, rozpoczął swoją edukację w I Liceum Ogólnokształcącym im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku, gdzie zdobył podstawowe wykształcenie. W 1968 roku z sukcesem ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W tym samym roku był zaangażowany w działalność Związku Młodzieży Socjalistycznej, a później został członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego.

W 1973 roku uzyskał stopień doktora na Wydziale Ekonomiczno-SocjologicznymUniwersytetu Łódzkiego. W latach 1968–1981 pełnił funkcję pracownika naukowego w tej uczelni, a po przerwie powrócił tam w 1989 roku. Był stypendystą w prestiżowym Institute for Research on Poverty na University of Wisconsin-Madison, przebywając tam w okresach 1977–1978 oraz 1990–1991. Kropiwnicki był również profesorem w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie oraz w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej im. prof. Szczepana A. Pieniążka w Skierniewicach. Jego działalność naukowa koncentrowała się na makroekonomii, polityce społeczno-gospodarczej oraz teorii ekonomii.

Działalność opozycyjna w PRL

W 1980 roku Kropiwnicki odegrał kluczową rolę w tworzeniu struktur „Solidarności” na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie został pierwszym przewodniczącym. Był aktywnym członkiem MKZ NSZZ „S” Regionu Ziemia Łódzka, a następnie wiceprzewodniczącym zarządu regionu i członkiem Komisji Krajowej związku. W lipcu 1981 roku współorganizował marsz głodowy w Łodzi, wspólnie z Grzegorzem Palką oraz Andrzejem Słowikiem. Brał również udział w I Krajowym Zjeździe Delegatów związku w Gdańsku.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, Kropiwnicki został aresztowany i skazany przez Sąd Wojewódzki w Łodzi na 4 lata i 6 miesięcy więzienia za organizowanie akcji protestacyjnej. Po rewizji, wyrok został zwiększony do 6 lat. Karę odbywał w zakładach karnych w Hrubieszowie i Barczewie, gdzie prowadził strajk głodowy. Był uznawany przez Amnesty International za więźnia sumienia i w czasie izolacji napisał dwie książki, które zostały wydane w podziemiu. Zwolniony w 1984 roku w wyniku amnestii, kontynuował działalność w Duszpasterstwie Ludzi Pracy w Łodzi oraz kierował Ośrodkiem Badań Społeczno-Zawodowych w tym mieście.

Działalność publiczna w latach 1990–2002

W latach 1991–1993 Kropiwnicki był posłem na Sejm I kadencji, zdobywając mandat z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. Zasiadał w klubie parlamentarnym Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego (ZChN), do którego dołączył w 1990 roku. Pełnił funkcje w Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą oraz Komisji Polityki Społecznej. W 1991 objął stanowisko ministra pracy i polityki socjalnej w rządzie Jana Olszewskiego, a następnie ministra-kierownika Centralnego Urzędu Planowania w gabinecie Hanny Suchockiej.

Pomiędzy 1997 a 2001 Kropiwnicki powrócił do Sejmu, zostając posłem na III kadencję z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W październiku 1997 roku dołączył do rządu Jerzego Buzka jako minister bez teki oraz kierownik Rządowego Centrum Studiów Strategicznych. W trakcie swojej kariery był znany z wypowiedzi, które nie zawsze były zgodne z programem rządowym, co culminowało jego przymusowym urlopowaniem w 1999 roku przez premiera Buzka. Pełnił także rolę przewodniczącego polskiej delegacji na specjalnej sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ koncentrującej się na kwestiach dotyczących kobiet. W 2000 roku, został ministrem rozwoju regionalnego i budownictwa, a jego kadencja zakończyła się w październiku 2001 roku.

Prezydent Łodzi (2002–2010)

W wyborach samorządowych w 2002 roku, Kropiwnicki, reprezentując Łódzkie Porozumienie Obywatelskie, uzyskał urząd prezydenta Łodzi, pokonując Krzysztofa Jagiełłę w drugiej turze. W 2004 roku współorganizował obchody 60. rocznicy likwidacji Ghetto Litzmannstadt, podczas których odsłonięto pomnik na stacji kolejowej Radegast. W trakcie kadencji, odmówił zgody na organizację Parady Wolności i przewodniczył delegacji polskich obserwatorów w Europejskim Komitecie Regionów.

Reelekcję uzyskał w 2006 roku, pokonując w drugiej turze Krzysztofa Kwiatkowskiego, przy zdobyciu 55,69% głosów. W czasach jego prezydentury różnorodne przedsiębiorstwa, takie jak Philips, Gillette oraz MultiBank, otworzyły swoje placówki w Łodzi. Powstała także fabryka Della, a koncepcje budowy Nowego Centrum Łodzi oraz przebudowy dworca Łódź Fabryczna stały się centralnymi projektami administracji.

Działalność publiczna od 2010

Po zakończeniu kadencji prezydenta, we wrześniu 2010 roku, Kropiwnicki został doradcą prezesa Narodowego Banku Polskiego Marka Belki. W 2015 roku brał udział w wyborach do Senatu IX kadencji, zajmując 2. miejsce wśród czterech kandydatów, przegrywając z Ryszardem Bonisławskim z PO. 13 stycznia 2016 roku został powołany do Rady Polityki Pieniężnej z rekomendacji PiS, a jego kadencja rozpoczęła się 25 stycznia tego samego roku.

Był aktywnym członkiem Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie, a w styczniu 2022 roku, po zakończeniu kadencji w RPP, został doradcą prezesa NBP Adama Glapińskiego w zakresie analizy rynku ropy naftowej oraz gazu ziemnego.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 1990 roku prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski uhonorował Jerzego Kropiwnickiego, przyznając mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. To wyróżnienie odzwierciedla znaczenie jego działalności na rzecz kraju.

Kolejnym ważnym wydarzeniem w karierze Kropiwnickiego było nadanie mu w 2006 roku przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi również istotny krok w jego drodze zawodowej i społecznej.

W 2017 roku Jerzy Kropiwnicki został również uhonorowany przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności, co jest dowodem uznania jego zasług dla wartości demokratycznych i wolnościowych.

Oprócz odznaczeń państwowych, w 2013 roku wyróżniono go nagrodą „Serce Łodzi”, a w 2020 roku otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Łódzkiego, co podkreśla jego wkład w rozwój regionu.

W 2006 roku Kropiwnicki został przyjęty do Zakonu Rycerskiego Świętego Jerzego Męczennika jako członek honorowy, co stanowi istotny aspekt jego działalności w sferze religijnej i społecznej. Został również kawalerem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, co potwierdza jego zaangażowanie w wartości chrześcijańskie.

W 2012 roku Jerzy Kropiwnicki otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego, co ukazuje jego wpływ na życie społeczno-religijne w Polsce oraz poza jej granicami.

Życie prywatne

Jerzy Kropiwnicki, żonaty od 1968 roku, jest dumnym ojcem syna. W znaczący sposób zaangażował się w organizację pielgrzymek do Ziemi Świętej, co pokazuje jego oddanie i pasję do duchowych wędrówek.

W 2022 roku opublikował książkę pod tytułem „Śladami Rodziny Świętej po Egipcie i Etiopii”, co stanowi kolejny dowód jego zainteresowań i wiedzy na temat historii oraz kultury tych regionów.

---

Oceń: Jerzy Kropiwnicki

---