Jerzy Olszewski, urodzony 24 marca 1921 roku w Częstochowie, zmarł 22 maja 1981 roku w Skubiance. To postać, która zapisała się w historii Polski jako wybitny inżynier chemik oraz polityk.
W swoim bogatym dorobku zawodowym, Olszewski pełnił ważne funkcje, będąc ministrem przemysłu chemicznego w latach 1971–1974. Następnie, w okresie 1974–1980, objął urząd ministra handlu zagranicznego i gospodarki morskiej. Jego działalność polityczna obejmowała także pełnienie funkcji posła na Sejm PRL w jego II, III, IV i V kadencji.
Przez swoje zaangażowanie i osiągnięcia, Jerzy Olszewski stał się budowniczym Polski Ludowej, przyczyniając się do kształtowania polityki i gospodarki swojego kraju.
Życiorys
Jerzy Olszewski był synem Stefana i Stanisławy. W czasie II wojny światowej pracował jako robotnik leśny. Po zakończeniu działań wojennych, w 1949 roku, z sukcesem ukończył studia na Politechnice Śląskiej. Dzięki zdobytemu wykształceniu podjął pracę w przemyśle chemicznym, gdzie w latach 1952–1965 pełnił istotne funkcje dyrektorskie w różnych zakładach przemysłowych, w tym w Zakładach Chemicznych w Bydgoszczy, Zakładzie Przemysłu Barwników „Boruta”, a także w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu. Do 1971 roku kierował Zjednoczeniem Przemysłu Azotowego w Krakowie.
W 1970 roku Jerzy Olszewski uzyskał stopień doktora nauk chemicznych, a dwa lata później mianowano go profesorem nadzwyczajnym nauk technicznych. Jego zaangażowanie w politykę rozpoczęło się już w 1946 roku, gdy przystąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, a w 1948 roku, po jej przekształceniu, do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1957–1972 był posłem na Sejm PRL w różnych kadencjach.
Pełnił również funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Od 26 października 1971 roku do 21 listopada 1974 roku był ministrem przemysłu chemicznego, a następnie od 21 listopada 1974 roku do 31 stycznia 1980 roku pełnił rolę ministra handlu zagranicznego i gospodarki morskiej. W latach 1975–1980 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Jego kariera polityczna zakończyła się w 1980 roku, kiedy to został usunięty z partii i oskarżony o nadużycia finansowe.
Jerzy Olszewski był żonaty z Lilianą Olszewską (1922–1974). Po jego śmierci pochowano go na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A35-5-1).
Odznaczenia
Jerzy Olszewski, w swojej bogatej karierze, otrzymał liczne odznaczenia, które potwierdzają jego wkład w życie społeczne i polityczne Polski. Oto niektóre z nich:
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1974),
- Order Sztandaru Pracy I klasy,
- Order Sztandaru Pracy II klasy,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi (1952),
- Srebrny Krzyż Zasługi (1951),
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973),
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966),
- Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (1976).
Przypisy
- Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976 r.
- Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11.10.1973 r., s. 2.
- Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1.
- M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1102.
- M.P. z 1951 r. nr 75, poz. 1031.
- Wyszukiwarka grobów w Warszawie
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Piotr Bogdalski | Anna Urbanowicz | Jerzy Kropiwnicki | Zygfryd Wolniak | Andrzej Kalata | Janusz Radziejowski | Mieczysław Birnbaum | Leon Stasiak | Janusz Wielowieyski | Leszek Sykulski | Stanisław Maladyn | Zygmunt Kucharczyk | Henryk Domagalski | Ignacy Samsonowicz | Wojciech Grabałowski | Grzegorz Sztolcman | Andrzej Kościelny | Konrad Głębocki | Matylda Chorzelska | Dominik ZbierskiOceń: Jerzy Olszewski (polityk)