Dominik Jerzy Zbierski, który przyszedł na świat 3 sierpnia 1890 roku w Częstochowie, był postacią niezwykle istotną w polskim krajobrazie pedagogicznym oraz politycznym swojej epoki. W trakcie swojej kariery pełnił funkcję senatora IV kadencji w II Rzeczypospolitej, a także kierował gimnazjum męskim im. Romualda Traugutta w Częstochowie, gdzie miał wielki wpływ na formację młodzieży.
Jego życie zakończyło się tragicznie – zginął 3 lipca 1940 roku z rąk Niemców, w trakcie akcji AB, tragicznej operacji mającej na celu likwidację polskiej inteligencji. Ostatecznie został zamordowany w lesie w pobliżu wsi Apolonka, w okolicach Janowa. Był ojcem Andrzeja Zbierskiego, co dodatkowo podkreśla jego trwały wkład w polską historię i kulturę.
Życiorys
Dominik Zbierski był osobą, która znacząco wpłynęła na swoje czasy. Urodził się jako syn Jana i Agnieszki z Matejów. W roku 1901 rozpoczął naukę w gimnazjum rządowym w Częstochowie. Niestety, jego edukacja została przerwana w 1905 roku, kiedy to został usunięty z powodu udziału w strajku. Od 1906 roku uczęszczał do gimnazjum polskiego w tym samym mieście.
Już w 1904 roku, związał się z Związkiem Młodzieży Polskiej „Przyszłość” (PET). W 1910 roku został aresztowany w Warszawie, co wskazuje na jego aktywne zaangażowanie w działalność polityczną. Ostatecznie, w 1911 roku wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich, a w październiku 1914 roku do Legionów Polskich, gdzie pełnił funkcję podoficera oraz dowódcy plutonu piechoty w I Brygadzie.
Po wojnie, w 1919 roku, Dominik Zbierski ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie objął rolę nauczyciela języka polskiego i historii w gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim. Jego kariera edukacyjna i administracyjna rozwijała się, gdy został dyrektorem gimnazjum państwowego im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. W latach 1930–1937, aktywnie działał na rzecz osób bezrobotnych.
W 1932 roku wstąpił do BBWR (Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem), a dwa lata później został radnym miejskim w Częstochowie, reprezentując Polski Blok Gospodarczy. W 1937 roku dołączył do Obozu Zjednoczenia Narodowego. W okresie 1935-1938 był senatorem z województwa kieleckiego i w późniejszych latach zajął się organizowaniem struktur Organizacji Orła Białego.
Obecność Zbierskiego w historii Polski była tragiczna. 30 marca 1940 roku został aresztowany przez gestapo, a 9 czerwca tego samego roku skazany na karę śmierci. Ostatecznie, 3 lipca 1940 roku rozstrzelano go w ramach zbiorowej egzekucji pod Apolonką. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Kule w Częstochowie.
W ciągu swojego życia, Dominik Zbierski został odznaczony m.in. Krzyżem Niepodległości oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, co świadczy o jego zasługach dla kraju.
Przypisy
- Jan Pietrzykowski: Akcja AB w Częstochowie. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”, 1971 r., s. 98.
- Album senatu i sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz sejmu śląskiego: kadencja 1935-1940, Kraków 1936 r., s. 247 (nota biograficzna ze zdjęciem)
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Matylda Chorzelska | Konrad Głębocki | Andrzej Kościelny | Grzegorz Sztolcman | Wojciech Grabałowski | Ignacy Samsonowicz | Henryk Domagalski | Zygmunt Kucharczyk | Stanisław Maladyn | Jerzy Olszewski (polityk) | Zbigniew Bartosiewicz (polityk) | Zygmunt Węgrzyn | Maria Olczyk | Walery Namiotkiewicz | Tomasz Radecki | Marek Wieczorek | Marek Balt | Franciszek Łęczycki | Marek Sztolcman | Janusz GramzaOceń: Dominik Zbierski