Zbigniew Bartosiewicz, który urodził się 24 września 1932 roku w Częstochowie, był znaczącą postacią w polskim życiu publicznym, pełniąc rolę inżyniera oraz polityka.
W swojej karierze zawodowej najwidoczniej odznaczył się jako minister energetyki i energii atomowej w latach 1979–1981.
Jego działalność w tym obszarze miała istotny wpływ na gospodarkę i rozwój energetyki w Polsce.
Zmarł 26 lutego 2002 roku, pozostawiając po sobie wyraźny ślad w historii kraju.
Życiorys
Zbigniew Bartosiewicz był synem Stefana oraz Władysławy. W 1958 roku uzyskał dyplom inżyniera na Politechnice Gdańskiej, co otworzyło przed nim drzwi do kariery zawodowej.
Od 1952 do 1958 pracował w Lubuskiej Fabryce Zgrzeblarek w Zielonej Górze oraz w Gdańskiej Fabryce Maszyn i Odlewni na stanowiskach mistrzowskich. Kolejnym krokiem w jego karierze było objęcie – do 1960 roku – funkcji kierownika wydziału w Zakładach Aparatury Elektrycznej „Lumel”. Następnie, do 1969 roku, pełnił rolę dyrektora technicznego oraz głównego inżyniera Fabryki Samochodów Ciężarowych w Lublinie.
W latach 1969-1972 Bartosiewicz był dyrektorem Fabryki Przekładni Samochodowych w Tczewie, a następnie, w latach 1972-1976, zarządzał Zakładami Mechanicznymi „Zamech” w Elblągu. Warto zaznaczyć, że w okresie 1949-1956 był członkiem Związku Młodzieży Polskiej, a od 1955 roku angażował się w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie zdobył doświadczenie jako delegat na VIII Zjazd PZPR.
Bartosiewicz uczestniczył w pracach komisji ekonomicznej komitetu wojewódzkiego partii w Lublinie, a także plenum komitetu powiatowego w Tczewie oraz KW w Elblągu. W 1976 roku objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych, a jego kariera nabrała tempa 9 sierpnia 1976 roku, kiedy to został mianowany ministrem energii i energii atomowej. Sejm zatwierdził jego nominację 24 października 1976 roku, a Bartosiewicz sprawował tę funkcję do 3 lipca 1981 roku, kiedy to ministerstwo zostało zlikwidowane.
W okresie od 15 lutego 1980 do 20 lipca 1981 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. W kolejnych latach pełnił przewodniczącego Rady Nadzorczej „Bisk” SA. Zmarł 26 lutego 2002 roku, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz w Skolimowie.
Przypisy
- Nekrolog, „Rzeczpospolita” nr 51 (6128) z 01.03.2002 r., s. A10.
- „Trybuna Ludu” nr 108 z 07.05.1969 r., s. 2.
- Czesław Piotrowski objął urząd ministra górnictwa i energetyki.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Dominik Zbierski | Matylda Chorzelska | Konrad Głębocki | Andrzej Kościelny | Grzegorz Sztolcman | Wojciech Grabałowski | Ignacy Samsonowicz | Henryk Domagalski | Zygmunt Kucharczyk | Stanisław Maladyn | Zygmunt Węgrzyn | Maria Olczyk | Walery Namiotkiewicz | Tomasz Radecki | Marek Wieczorek | Marek Balt | Franciszek Łęczycki | Marek Sztolcman | Janusz Gramza | Wacława MarekOceń: Zbigniew Bartosiewicz (polityk)