Tadeusz Wrzaszczyk

Polityka i administracja

Tadeusz Włodzimierz Wrzaszczyk to postać ważna dla polskiej polityki i przemysłu, urodził się 12 września 1932 roku w Stradomiu, a zmarł 1 czerwca 2002 roku. Jako inżynier i polityk, miał znaczący wpływ na rozwój krajowego przemysłu, pełniąc funkcję ministra przemysłu maszynowego w latach 1970–1975.

W kolejnych latach, od 1975 do 1980, Wrzaszczyk był wiceprezesem Rady Ministrów, a także przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, co pozwoliło mu na dalsze wpływanie na politykę gospodarczą kraju. Jako zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR, uczestniczył w istotnych procesach decyzyjnych w ówczesnej Polsce, a w 1980 roku stał się pełnoprawnym członkiem Biura Politycznego.

W swojej karierze politycznej był również posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji, co podkreśla jego rolę w transformacjach politycznych tamtych lat. Jego działalność i osiągnięcia pozostają ważnym elementem w historii Polski.

Życiorys

„Urodził się Tadeusz Wrzaszczyk jako syn Władysława i Longiny w Stradomiu, które obecnie znajduje się w granicach Częstochowy. W 1948 roku zakończył edukację w gimnazjum ogólnokształcącym Sienkiewicza, uzyskując świadectwo małej matury, a dwa lata później, w 1950, zdał maturę z wyróżnieniem. Jego dalsza nauka zakończyła się w 1956 roku, kiedy to otrzymał dyplom na Wydziale Inżynierii i Produkcji Politechniki Warszawskiej. W latach 1954–1956 pracował jako konstruktor w Zakładach Radiowych w Warszawie.

Po ukończeniu studiów, w 1956 roku, Tadeusz zaangażował się w przemysł samochodowy oraz aktywnie przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1962–1965 pełnił funkcję głównego inżyniera Fabryki Samochodów Osobowych. Jego kariera polityczna nabrała tempa, gdy w dniu 23 grudnia 1970 roku objął stanowisko ministra przemysłu maszynowego, co trwało do 23 października 1975. Jego praca koncentrowała się na wprowadzeniu innowacji w branży maszynowej w rządzie Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza, a także w późniejszych rządach.

W kolejnych latach Tadeusz Wrzaszczyk, pełniąc rolę wicepremiera oraz ministra-przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, wpływał na kluczowe decyzje gospodarcze w okresie od 24 sierpnia 1980 roku. Od 1971 do 1980 zasiadał w Komitecie Centralnym PZPR, a w latach 1975–1980 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR. W okresie od lutego do sierpnia 1980 roku był członkiem tegoż Biura.

Wrzaszczyk był również aktywny na scenie politycznej jako poseł na Sejm PRL w VII i VIII kadencji, jednak zrezygnował z mandatu w grudniu 1980 roku. Jego działalność polityczna zakończyła się wykluczeniem z PZPR we wrześniu 1980 roku. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, został internowany na prawie rok, od grudnia 1981 do listopada 1982.

Odznaczenia

Tadeusz Wrzaszczyk, wybitna postać, otrzymał szereg odznaczeń, które są świadectwem jego zaangażowania i znaczących osiągnięć. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz przyznanych mu wyróżnień:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (odebrany w 1981),
  • Order Sztandaru Pracy II klasy,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974),
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973),
  • Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1970),
  • Odznaka „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego” (1972),
  • Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 1976),
  • Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 1974).

Te odznaczenia odzwierciedlają jego wkład w rozwój kraju oraz docenienie działań na rzecz społeczeństwa.

Przypisy

  1. Wrzaszczyk Sig. Tadeusz Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana [online], quirinale.it (wł.).
  2. Będą pozbawieni odznaczeń, „Trybuna Robotnicza”, nr 139, 14.07.1981 r., s. 1.
  3. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie, nr 2, 01.02.1972 r., s. 22.
  4. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30.04.1970 r., s. 15.
  5. Medale „Za zasługi dla obronności kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11.10.1973 r., s. 2.
  6. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19.07.1974 r., s. 1.
  7. Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976 r.

Oceń: Tadeusz Wrzaszczyk

★★★★★
Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:11