Teodor Grott

---

Życiorys

Teodor Grott, urodzony jako syn Jana Nepomucena i Wiktorii, zapisuje się w historii sztuki jako utalentowany malarz. Jego ojciec, który był uczniem Wojciecha Gersona, był znanym malarzem religijnym i prowadził własną pracownię w Częstochowie. Po ukończeniu gimnazjum w Częstochowie, Teodor w latach 1903–1908 kontynuował swoje kształcenie w krakowskiej ASP, początkowo w pracowni Floriana Cynka, a później pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego.

W 1908 roku wyjechał na stypendium do Włoch, gdzie miał okazję przebywać w Rzymie i Florencji. W kolejnych latach, w 1909, odbył podróż po Ukrainie, a rok później odwiedził Londyn i Paryż. W 1912 wrócił do Włoch, spędzając czas na Sycylii. Tam nawiązał bliską przyjaźń z Feliksem Jasieńskim, znanym jako „Manggha”, którego portretował oraz malował przedmioty z jego kolekcji sztuki japońskiej.

W 1913 roku, Teodor Grott został członkiem Związku Strzeleckiego, a jego twórczość obejmowała różnorodne tematy. Głównie jego prace to pejzaże tatrzańskie, włoskie oraz francuskie, a także martwe natury z kwiatami, obrazy rodzajowe, portrety i akty. Oprócz tego, zajmował się malarstwem pastelowym, grafiką i litografią.

W 1910 roku ożenił się z Wandą Kamieniecką (1886-1978). W 1913 razem z żoną założył w Krakowie przy ul. Starowiślnej wytwórnię kilimów, gdzie realizował własne projekty. Przedsiębiorstwo działało przez całe dwudziestolecie międzywojenne. Teodor regularnie wystawiał swoje prace na pokazach organizowanych przez Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, w którym pełnił funkcję kierownika biura oraz skarbnika. W latach 1949–1961 był także dyrektorem oraz organizatorem wystaw, a także członkiem honorowym tego Towarzystwa.

Oprócz tego, od 1912 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1931 roku, jako przewodniczący wspólnie z Marcinem Samlickim, założył w Krakowie stowarzyszenie artystyczne Grupa „Dziesięciu”, do którego należeli również Kazimierz Chmurski, Eugeniusz Geppert, Henryk Gotlib, Wlastimil Hofman, Alfons Karpiński, Stanisław Popławski, Zbigniew Pronaszko i Czesław Rzepiński.

Teodor Grott brał również udział w prestiżowych wystawach, takich jak Międzynarodowa Wystawa Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa w Paryżu w 1925 roku, a także na wystawach polskiej sztuki w Pradze (1927), Budapeszcie (1928), Kopenhadze (1930), Berlinie (1934) i Padwie (1937). 11 listopada 1937 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 1955 roku otrzymał złoty medal Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, które zorganizowało indywidualne wystawy jego prac w latach 1947, 1952 oraz 1960. W 2021 roku muzea oraz kolekcje prywatne z wielu zakątków Polski sprezentowały wystawę „Róże nie róże – oblicza sztuki Teodora i Wandy Grottów”, którą przygotowało Muzeum Częstochowskie.

---

Oceń: Teodor Grott

---