David Scheinert

---

Życiorys

David Scheinert, znany wcześniej jako Dawid Szajnert, przyszedł na świat w rodzinie żydowskiej, która zdołała się zasymilować w społeczeństwie. Jego ojciec był zatrudniony w hucie szkła, a ich rodowód sięgał daleko wstecz, do tradycji kupieckiej. W 1924 roku cała rodzina podjęła decyzję o przeprowadzce do Belgii, co dla młodego Davida okazało się trudnym wyzwaniem – przez długi czas odczuwał tęsknotę za Polską, a przyswojenie języka francuskiego sprawiało mu niemałe trudności.

W 1939 roku David stał się obywatelem Belgii. Niestety, podczas tragicznymi wydarzeniami II wojny światowej wszyscy najbliżsi mu członkowie rodziny zostali deportowani do Auschwitz-Birkenau, gdzie stracili życie.

Po wojnie, w 1945 roku, David wziął ślub z poetką Suzanne Scheinert-Servais. W tym okresie zaangażował się czynnie w działalność ruchów syjonistycznych oraz marksistowskich. Para osiedliła się w Rixensart, gdzie powstała jego debiutancka powieść pt. L’apprentissage inutile, która zadebiutowała w 1948 roku w Paryżu.

W 1961 roku, za sprawą powieści Le Flamand aux longues oreilles, Scheinert zdobył prestiżową nagrodę literacką Prix Victor-Rossel. Trzy lata później został współzałożycielem oraz fundatorem „Groupe du Roman”, jednak jego aktywność znacząco zmniejszyła się po ataku serca, który przeszedł w 1966 roku.

W 1968 roku osiedlił się nad jeziorem Genval, gdzie napisał pierwszą sztukę teatralną L’homme qui allait à Götterwald, która miała swoją premierę w 1972 roku, a reżyserował ją Rene Habib w teatru w Genewie. W tym samym roku ustanowił nagrodę literacką, która była przyznawana pisarzom francuskojęzycznym publikującym w Belgii.

Od tego momentu David Scheinert osiedlił się na stałe w Brukseli, gdzie mieszkał aż do swojej śmierci w 1996 roku.

Twórczość

David Scheinert to artysta, którego twórczość obejmuje szeroki zakres forms literackich, w tym zarówno prozę, jak i poezję, a także działalność translatorską. W jego dorobku znajduje się m.in. unikatowe tłumaczenie „Pieśni nad pieśniami” na język francuski.

Proza

• „L’apprentissage inutile” /1948/,
• „Le coup d’État” /1950/,
• „Le Flamand aux longues oreilles” /1959/,
• „Le mal du Docteur Laureys” /1962/,
• „La contre-saison” /1966/, (uznana przez Akademię Francuską),
• „Un silence provisoire” /1968/,
• „Le voyage en Palestine” /1973/,
• „La métamorphose de Pierre Bajut” /1974/,
• „Les amités lointaines”.

Nowele

• „Bien que la terre soit ronde” /1950/,
• „Les amitiés lointaines” /1983/.

Sztuki teatralne

• „L’homme qui allait à Götterwald” /1970/, nagrodzona „Prix Vaxelaire de l’Académie royale de Langue et de Littérature françaises de Belgique” oraz „Prix de la Province de Brabant”,
• „Les poissons sont morts et Les pieds” /1973/.

Poezja

• „La figue sur l’ulcère” /1949/,
• „Requiem au genièvre” /1952/,
• „Le chat à neuf queues” /1952/,
• „Et la lumière chanta” /1954/,
• „Dans ce jardin devenu le monde” /1956/,
• „Comme je respire” /1960/,
• „Sang double” /1962/,
• „Une rose pour dix épines” /1968/,
• „Un coeur de Barbarie” /1976/,
• „L’horloge élémentaire” /1980/,
• „Le tambour bat” /1986/.

Eseje i wspomnienia

• „Les écrivains belges devant la réalité” /1964/, wyróżnione nagrodą „Léopold Rosy” przez Akademię Królewską oraz nagrodą Biblioteki Narodowej,
• „La vie des hommes vue par les écrivains” /1967/,
• „Constant Burniaux ou la hantise du temps” /1973/,
• „Confidences d’un juif hérétique” /1989/.

Tłumaczenia

• „Le Cantique des Cantiques” /1952/.

---

Oceń: David Scheinert

---