Anna Badora, urodzona w 1951 roku w Częstochowie, jest cenioną postacią w świecie teatru, która zyskała uznanie jako reżyser oraz kierownik artystyczny w teatrach funkcjonujących w obszarze krajów niemieckojęzycznych.
Jej twórczość jest przykładem synergi między polską wrażliwością artystyczną a niemieckojęzycznymi tradycjami teatralnymi.
Życiorys
Anna Badora to uznana postać w świecie teatru, córka znanego antykwariusza z Częstochowy, Jerzego Badory (1920-2006) oraz Haliny Dyderskiej. W latach 70. ukończyła studia aktorskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, co stanowiło istotny krok w jej artystycznej karierze. Następnie postanowiła kontynuować rozwój jako reżyserka, uczestnicząc w seminarium im. Maxa Reinhardta w Wiedniu, które ukończyła w 1979 roku z wyróżnieniem, będąc jednocześnie pierwszą kobietą, która zdobyła ten zaszczyt.
W trakcie swoich studiów miała okazję odbywać praktyki teatralne pod okiem Giorgio Strehlera w Piccolo Teatro w Mediolanie, co było bez wątpienia cennym doświadczeniem. Po zakończeniu studiów pracowała jako asystentka reżysera u takich wybitnych twórców jak Peter Zadek oraz Klaus Michael Grüber w Berlinie.
W latach 1982–1984 Badora pełniła rolę asystentki reżysera w renomowanym teatrze Schauspielhaus w Kolonii, a po pewnym czasie zaczęła realizować samodzielne projekty reżyserskie. Jej twórczość rozwijała się w niezależnym kierunku w latach 1984–1986, gdzie inscenizowała spektakle w teatrach w Bazylei, Essen oraz Ulm. Od 1986 do 1988 roku pracowała na stałe w teatrze w Bazylei, a następnie do 1991 roku realizowała swoje wizje artystyczne w Monachium, Wiedniu oraz Darmstadtcie.
Na przełomie lat 1991-1996 pełniła zaszczytną funkcję dyrektora teatru miejskiego w Moguncji. Po tej intensywnej działalności, w latach 1996-2006, sprawowała stanowisko kierownika artystycznego (Generalintendant) w teatrze w Düsseldorfie.
Od 2006 roku Badora z powodzeniem pełni rolę dyrektora artystycznego (geschäftsführende Intendantin) w teatrze w Grazu, stając się istotnym ogniwem dla tej instytucji. Pod jej kierownictwem teatr ten stał się jedynym austriackim uczestnikiem Union des Théâtres de l’Europe. Udało jej się również nawiązać współpracę z wieloma znakomitymi reżyserami, takimi jak Viktor Bodó, Götz Spielmann, Franz Wittenbrink, Peter Konwitschny, Patrick Schlösser oraz Theu Boermans.
W ramach jej inwencji powstał projekt Schauspiel aktiv! (Aktywny teatr), który w ciągu dwóch sezonów teatralnych przyciągnął łącznie 25 tysięcy młodych ludzi oraz dorosłych do teatru, oferując warsztaty, programy protektoratów oraz dokształcanie nauczycieli.
Wyróżnienia i nagrody, które otrzymała, podkreślają jej osiągnięcia artystyczne. W dniu 26 października 2011 roku została uhonorowana tytułem „Austriaczki Roku” w kategorii „Zarządzanie kulturą”, natomiast 5 listopada 2012 roku otrzymała nagrodę im. Nestroya za najlepszą inscenizację „Duchów w Princeton”. Dodatkowo, w 2011 roku została wyróżniona Złotą Sowę Polonii, nagrodą Polonii austriackiej, a także została uznana na honorową obywatelkę Grazu w 2012 roku w kategorii Kultura przez czytelniczki lokalnej gazety.
Inscenizacje
Oto wybór inscenizacji, które miały swoje miejsce w pracach Anny Badori:
- Lulu według Franka Wedekinda,
- Burza według Williama Shakespeare’a,
- Mewa według Antona Czechowa,
- Antygona według Sofoklesa,
- Makbet według Williama Shakespeare’a,
- Spalenia według Wajdi Mouawada,
- Czarownice z Salem według Arthura Millera,
- Duchy w Princeton według Daniela Kehlmanna.
Przypisy
- Jerzy Badora [online], Encyklopedia Częstochowy [dostęp 30.11.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Konstanty Troczyński | Paulina Pospieszalska | Małgorzata Nowak (muzykolog) | Dariusz Majchrzak (aktor) | Jerzy Kędziora (artysta) | Jan Lewitt | Jolanta Jastrząb | Krystyna Zofia Eichler | David Scheinert | Robert Gliński (muzyk) | Maciek Nabrdalik | Piotr Wolski | Jacek Pałucha | Jan Prokop (literat) | Michał Żytniak | Adrian Bednarek | Małgorzata Rogacka-Wiśniewska | Walerian Bayerlein | Mirosław Łebkowski | Józef ProszowskiOceń: Anna Badora