Jan Prokop (literat)

Prokop swoją edukację rozpoczął na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie ukończył filologię polską i romańską. Dodatkowo studiował na Uniwersytecie Warszawskim, zdobywając wiedzę oraz umiejętności, które później wykorzystał w swojej pracy twórczej oraz naukowej.

W 1967 roku obronił pracę doktorską na temat przemian ideowo-artystycznych w literaturze polskiej lat 1907–1917, a dziesięć lat później uzyskał stopień doktora habilitowanego, pisząc rozprawę o twórczości Tadeusza Micińskiego.

Debiutował w 1951 roku, kiedy to jego pierwsze teksty krytyczne zostały opublikowane w tygodniku „Dziś i Jutro”. Jego kariera naukowa rozwijała się w latach 1960–1987, kiedy to był pracownikiem naukowym Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Następnie w latach 1987–1990 pracował w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie rozwijał swoje zainteresowania badawcze i dydaktyczne. Dodatkowo prowadził wykłady na Uniwersytecie Turyńskim, dzieląc się swoją wiedzą z zagranicznymi studentami.

W 1976 roku Jan Prokop stał się członkiem Polskiego PEN Clubu, co było dowodem na jego zaangażowanie w życie literackie oraz wspieranie wolności słowa w Polsce.