Anna Pietrowiec


Anna Pietrowiec to wybitna polska rzeźbiarka, która urodziła się w 1909 roku w Częstochowie.

Jej życie artystyczne zakończyło się w 1989 roku w Gdańsku, gdzie pozostawiła po sobie znaczący dorobek twórczy.

Pietrowiec była również profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, co podkreśla jej zaangażowanie w edukację i rozwój kolejnych pokoleń artystów.

Życiorys

Anna Pietrowiec jest absolwentką Pomorskiej Szkoły Sztuk Pięknych Wacława Szczeblewskiego w Gdyni. Następnie podjęła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, gdzie studiowała na Wydziale Rzeźby. W 1951 roku uzyskała dyplom, co otworzyło jej drogę do kariery artystycznej.

W latach 1951–1974 Anna Pietrowiec pracowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Na początku swojej kariery była związana z Pracownią Rzeźby, którą prowadził profesor Stanisław Horno-Popławski. W późniejszym okresie zajęła się prowadzeniem Pracowni Rysunku na tym samym wydziale.

Warto również podkreślić, że artystka brała aktywny udział w odbudowie Gdańska po II wojnie światowej, a w latach 1951–1954 zrealizowała wiele znakomitych rzeźb, które w znaczący sposób wzbogaciły przestrzeń miejską.

Ważniejsze wystawy i konkursy

W ciągu swojej kariery artystycznej, Anna Pietrowiec zdobyła szereg wyróżnień i nagród na krajowych wystawach oraz w prestiżowych konkursach. Oto niektóre z najważniejszych z nich:

  • „II Ogólnopolska Wystawa Plastyki”, Warszawa 1951 – II nagroda,
  • „Młodzież walczy o pokój”, Warszawa 1951 – II nagroda,
  • konkurs na rzeźbę dla Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie – I miejsce,
  • „Konkurs Instytutu Wzornictwa Przemysłowego”, Warszawa 1952/3 – II nagroda,
  • „Ogólnopolska Wystawa Rzeźby”, 1967 – Nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki,
  • „Gdańsk w malarstwie, rzeźbie i grafice”, wystawa 1968 – nagroda (jedna z dwóch równorzędnych),
  • konkurs na pamiątkę regionu warmińsko-mazurskiego w Olsztynie 1972 – nagroda i dwa wyróżnienia,
  • ogólnopolska wystawa w Sopocie „Wizerunek Kobiety” 1975 – wyróżnienie,
  • „Biennale Sztuki Gdańskiej”, Sopocie 1975 – medal,
  • „Ogólnopolski Turniej Poetycki i Plastyczny”, Wałbrzych 1977; konkurs rzeźbiarski – III nagroda (Brązowa Lampka Górnicza) oraz specjalna nagroda za tematykę górniczą.

Tak bogaty dorobek pokazuje, jak wielką wartość odgrywała jej twórczość w kontekście polskiej sztuki.

Ważniejsze realizacje

W obszarze znaczących dzieł Anny Pietrowiec, można wymienić wiele istotnych realizacji, które zasługują na szczególną uwagę. Oto niektóre z nich:

  • Maria Konopnicka (postać siedząca), Dom Chłopa w Warszawie,
  • Maria Konopnicka (popiersie) usytuowana w Liceum Tysiąclecia w Warszawie,
  • gen. Józef Bem (popiersie) w Studiu Wojskowym w Gdańsku,
  • Tadeusz Kościuszko (popiersie) w Szkole Podstawowej nr 52 w Gdańsku,
  • Henryk Sienkiewicz (popiersie) znajdujący się w Malborku,
  • „Ofiarom Majdanka” (płaskorzeźba) w Lublinie,
  • Tadeusz Wenda (popiersie) w Muzeum Miasta w Gdyni,
  • Eliza Orzeszkowa (popiersie) w Wałbrzychu,
  • rzeźby, płaskorzeźby i medale zdobiące elewacje Starego Miasta w Gdańsku.

Przypisy

  1. J. W. Bradtke, Galeria Współczesnej Rzeźby Gdańskiej w Parku Oliwskim, Gdańsk 1989 r.

Oceń: Anna Pietrowiec

Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:6