Ostatni Grosz (Częstochowa)

Dzielnice

Ostatni Grosz to niezwykła dzielnica Częstochowy, która znajduje się na południowym wschodzie od serca miasta. Jest znana nie tylko z lokalizacji, ale również z bogatej historii kolejowej, ponieważ przez jej teren przebiega istotna linia kolei warszawsko-wiedeńskiej.

W Ostatnim Groszu znajduje się stacja Częstochowa Towarowa, która w znaczący sposób wpłynęła na rozwój komunikacji w tej części Częstochowy. Warto również zaznaczyć, że przez wiele lat w okolicy biegnęła linia kolejowa z Lubliniec do Kielc, która miała swoje znaczenie w pierwszej połowie XX wieku.

Dzielnica ta została formalnie włączona do miasta w 1928 roku, co przyczyniło się do jej dalszego rozwoju i integracji z miejskim stylem życia.

Historia

Historia dzielnicy Ostatni Grosz ma swoje korzenie w zjawiskach społecznych, jakie towarzyszyły jej mieszkańcom w przeszłości. Jej nazwa może pochodzić od ubóstwa dawnych mieszkańców oraz karczmy, gdzie wydawano ostatnie pieniądze.

W 1883 roku, w Ostatnim Groszu, Władysław Edward Kronenberg, syn Leopolda, rozpoczął ambitny projekt budowy zakładu włókienniczego. Wkrótce przedsiębiorstwo zostało sprzedane firmie Hielle i Ditrich, którzy byli znanym wówczas właścicielem Zakładów Żyrardowskich, a cena zakupu wynosiła jedynie milion rubli. Przemysł włókienniczy oznaczono nazwą „Błeszno”, a jego działalność ruszyła w roku 1885. Produkcja obejmowała przędzę jutową oraz worki, które głównie zasilały potrzeby fabryki w Żyrardowie.

Cztery lata później zakład nabyła francuska spółka akcyjna Societe Textile „La Czenstochovienne” (Towarzystwo Przędzalnicze „Częstochowianka”) z siedzibą w Roubaix. W 1902 roku fabryka została rozbudowana i powstały zakłady bawełniane. Przed I wojną światową, Ostatni Grosz stał się centrum przemysłowym, gdyż zakład był największy w mieście oraz jednym z największych w całej Kongresówce. Po zakończeniu II wojny światowej zakład otrzymał nazwę Częstochowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego im. Z. Modzelewskiego „Ceba”, a obecnie funkcjonuje jako „Polontex”.

W 1888 roku osiedle Ostatni Grosz liczyło cztery bloki mieszkalne wzniesione z kamienia oraz cegły. W latach 50. XX wieku powstała aleja ZWM, obecnie znana jako al. Niepodległości oraz linia tramwajowa, wchodząca w skład „osi pracy”. Dwie dekady później przebudowa trasy z Warszawy do Katowic, zwanej „gierkówką”, doprowadziła do zniszczenia oryginalnej sieci ulic w dzielnicy.

W czasach PRL-u, w Ostatnim Groszu wzniesiono liczne bloki oraz wieżowce, które zasłoniły starsze domy z wapienia. W sercu dzielnicy leży wzgórze, na którym usytuowany jest murowany kościół pw. św. Antoniego Padewskiego i św. Teresy od Dzieciątka Jezus, szczycący się smukłą wieżą, której budowa trwała od 1956 do 1960 roku.

W Szkole Podstawowej nr 8 na terenie Ostatniego Grosza znajduje się Izba Pamięci Haliny Poświatowskiej, jednocześnie ślady przeszłości oraz dziedzictwa kulturalnego regionu, które są wciąż żywe w kolejnych pokoleniach.

Komunikacja

Dzielnica Ostatni Grosz w Częstochowie jest doskonale skomunikowana, co zapewnia łatwy dostęp do różnych środków transportu. Oferowane są linie tramwajowe numer 1, 2 oraz 3, które usprawniają przemieszczanie się po mieście.

W dodatku, dziennie kursują autobusy linii 10, 12, 20, 24, 31, 32, 35 oraz 38, które obsługują kluczowe trasy w obrębie dzielnicy. Co więcej, po granicy z Zawodziem-Dąbiem znajduje się linia autobusowa numer 23, która kursuje w ciągu dnia.

Dla osób potrzebujących komunikacji w godzinach nocnych, dostępne są także autobusy linii 80 oraz 84, które gwarantują transport również w późnych godzinach.

Przypisy

  1. Osiedle fabryczne "Częstochowianki", Dojrzałość jest fajna, „Jasne, że Częstochowa”, 02.2017 r. (60), Częstochowa 2017 r., s. 22–23.
  2. a b Algorytm podziału środków. Urząd Miasta Częstochowy, 30.04.2014 r. [dostęp 06.05.2014 r.]
  3. K. Zwoliński, Zakłady żyrardowskie w latach 1885-1915, Warszawa 1979 r., s. 40.

Oceń: Ostatni Grosz (Częstochowa)

★★★★★
Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:6