Lisiniec

W historycznym kontekście, Lisiniec był pierwotnie wsią, która znajdowała się w rękach zakonników paulinów. Niestety, w czasie panowania pruskiego, wieś została przejęta przez rząd w celu administracyjnym. W roku 1813 miało miejsce znaczne zniszczenie wsi przez wojska rosyjskie, o czym świadczyły skargi mieszkańców na straty w uprawach, wybite ptactwo, a także wielu zabitych i rozpędzonych mieszkańców. Te tragiczne wydarzenia w dziejach miejscowości na długo wpisały się w jej historię.

Na ul. Lubuskiej można znaleźć stary budynek mieszkalny z XVIII wieku, będący nieliczną pozostałością po dawnym folwarku paulińskim. Ponadto, w 1796 roku folwark ten został odebrany Paulinom przez Prusaków, a po roku 1864 pełnił funkcję folwarku donacyjnego, który przynosił zyski rosyjskim wojskowym. Interesującym epizodem jest czasy związane z generałem Rafałem Liprandim, który w 1867 roku otrzymał donację folwarku, a w 1889 roku obszar ten liczył 20 włok.

W pobliżu ul. Lwowskiej znajdują się resztki browaru, co wskazuje na bogate dziedzictwo przemysłowe dzielnicy. Lisiniec ma również w swoim obrębie Park Lisiniec, który stanowi nie tylko miejsce wypoczynku, ale także lokalny walor rekreacyjny.

Na terytorium tej dzielnicy możemy natknąć się na trzy cmentarze: Cmentarz św. Rocha powstały w 1641 roku, Cmentarz parafialny z 1951 roku oraz Cmentarz Komunalny, który rozpoczął swoją działalność w 2003 roku.

W dzielnicy Lisiniec znajduje się również parafia św. Piotra i Pawła, która stanowi ważny punkt dla lokalnej społeczności.

Warto wspomnieć, że w dniu 19 czerwca 2012 roku w Szkole Podstawowej nr 13 powstało pierwsze w Częstochowie stowarzyszenie mieszkańców „Nasz Lisiniec”, co świadczy o aktywności społecznej mieszkańców tej dzielnicy. Lisiniec jest dobrze skomunikowany z centrum miasta dzięki dziennym liniom autobusowym 12, 27 i 32, a na granicy z dzielnicami Grabówka i Podjasnogórska można korzystać z takich linii jak 12, 19, 26, 27, 29 i 31.

Lisiniec został oficjalnie przyłączony do Częstochowy 1 kwietnia 1928 roku, a w kolejnych latach, tj. w 1952 roku, dołączono Liszkę Górną, a w 1977 roku – Wieki Bór, co znacząco wpłynęło na rozwój tej obszaru.