Marian Janic, znany szerzej jako Marian, to postać o bogatej historii, urodzona 8 września 1901 roku w Częstochowie. Jego życie, odzwierciedlające trudne czasy Polski, zakończyło się 24 sierpnia 1997 roku.
Był nie tylko powstańcem śląskim, ale także dumnym pułkownikiem Milicji Obywatelskiej (MO) oraz oficerem Gwardii Ludowej. Jego zaangażowanie w działalność narodową i obronną w czasach okupacji odcisnęło znaczące piętno na historii regionu.
Janic pełnił również funkcję szefa sztabu Obwodu III Radomsko-Kielckiego Armii Ludowej, co pokazuje jego wysoki status i znaczenie w strukturach militarnych tamtych czasów.
Życiorys
Marian Janic był synem Rocha i Józefy. Jego życiorys jest ściśle związany z ważnymi wydarzeniami, które miały miejsce w Polsce. Po aktywnym udziale w powstaniu śląskim, Janic podjął pracę w Straży Celnej, gdzie zajmował się nadzorem na granicy polsko-niemieckiej. Jego kariera zawodowa kontynuowała się w kolejnictwie, co stanowiło istotny element infrastruktury tamtych czasów.
W okresie okupacji niemieckiej, Marian Janic wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, co nawiązywało do jego zaangażowania w sprawy polityczne i społeczne. Służba w Gwardii Ludowej, a później w Armii Ludowej, umocniła jego pozycję w ruchu oporu. W ramach Armii Ludowej Janic pełnił odpowiedzialną rolę szefa sztabu Obwodu III Radomsko-Kieleckiego, co wymagało zarówno umiejętności wojskowych, jak i strategii organizacyjnej.
Po zakończeniu działań wojennych, Marian Janic rozpoczął pracę w warszawskim Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego (MBP), a w lipcu 1946 roku został przekazany do dyspozycji Ministra Komunikacji. Jego kariera kontynuowała się w Komendzie Głównej SOK, a później w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, gdzie działał do 1971 roku, w tym także w ramach Służby Bezpieczeństwa.
Janic był również aktywnym członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, a we wrześniu 1969 roku wszedł w skład Prezydium Zarządu Głównego ZBoWiD. Jego działanie w ramach frakcji tzw. partyzantów związanych z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą (PZPR) ukazuje jego zaangażowanie w polityczny krajobraz Polski tamtych lat.
Po zakończeniu swej kariery, Marian Janic odszedł z tego świata, zostawiając po sobie ślad w historii. Został pochowany na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, w kwaterze S-I-3,4-11-6, co stanowi symboliczne zakończenie jego pełnego wyzwań życiorysu.
Ordery i odznaczenia
Marian Janic, znany ze swojego zaangażowania i oddania dla kraju, został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami. Oto lista niektórych jego najważniejszych odznaczeń:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 10 października 1945 roku,
- Medal za Warszawę 1939–1945, nadany 17 stycznia 1946 roku,
- Medal im. Ludwika Waryńskiego, otrzymany w 1986 roku,
- Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”, przyznana w 1964 roku,
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”, nadany przez ZSRR w 1985 roku.
Publikacje
Marian Janic to autor, który ma na swoim koncie interesujące publikacje. Jego dzieło, „Idą partyzanci.”, zostało wydane przez Wydawnictwo MON w 1967 roku. Warto zauważyć, że książka nie zawiera numerów stron, co może wpłynąć na sposób jej czytania i cytowania.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 22.12.2019 r.] .
- Akta administracyjne dot. Marian Janic, imię ojca: Roch, ur. 08.09.1901 r. [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 03.05.2019 r.] .
- Archiwum Związku Bojowników o Wolność i Demokrację: materiały dot. Marian Janic, imię ojca: Roch, ur. 1901 r. [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 03.05.2019 r.] .
- a b Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 03.04.2019 r.]
- M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
- M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109 „za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej”.
- Życie Partii, styczeń – marzec 1987, s. 55.
- „Za Wolność i Lud”, nr 21 (1985), 25.05.1985 r., s. 5.
- Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 21, 20.08.1964 r., s. 4.
- Nowe władze ZBoWiD [w:] Głos Słupski, nr 251, 22.09.1969 r., s. 1-2.
- Trybuna Robotnicza, nr 108 (8784), 08.05.1972 r., s. 2.
- Encyklopedia II wojny światowej 1975, s. 193.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Zygmunt Liczbiński | Marek Grabowski (1950–2022) | Anna Januszajtis | Krystyna Ozga | Janusz Błaszczyk (polityk) | Tomasz Michałowski (polityk) | Dariusz Kołodziejczyk (polityk) | Henryk Wyrzykowski | Zbigniew Cichoń | Alfred Angiersztajn | Eugeniusz Weese | Marek Wójcik (ur. 1954) | Zdzisław Łapeta | Marek Pernal | Mieczysław Broniatowski | Stanisław Jędras | Bogumił Rychłowski | Jan Musiał (senator) | Antoni Gładysz (komunista) | Krzysztof DeszyńskiOceń: Marian Janic