Antoni Gładysz (komunista)

---

Życiorys

Antoni Gładysz to postać o niezwykle bogatej biografii, która przyciąga uwagę swoją aktywnością w ruchu komunistycznym w Polsce. Po ukończeniu pięciu klas szkoły podstawowej, rozpoczął pracę jako pomocnik murarski w hucie „Częstochowa”. Następnie, w periodzie od stycznia do grudnia 1926 roku, pracował jako robotnik rolny w okolicach Lipska, a także jako czeladnik rzeźniczy w Niemczech. Po powrocie do kraju, znalazł zatrudnienie w stalowni huty.

W latach 1927-1929 odbył służbę wojskową w 10 pułku ułanów w Białymstoku. Po zakończeniu wojska, zaangażował się w działalność KZMP (Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej), gdzie pełnił funkcję technika w komórce KZMP w hucie. W 1930 roku związał się z KPP (Komunistyczna Partia Polski). W latach 1931-32 sprawował urząd sekretarza Komitetu Dzielnicowego Raków oraz był członkiem Komitetu Miejskiego KPP.

Gładysz brał aktywny udział w manifestacjach robotniczych w Częstochowie, działając w Związku Robotników Przemysłu Metalowego w Polsce. W latach 1930-1932 był członkiem zarządu oddziału w hucie i reprezentował bezrobotnych. Jego działalność nie przeszła bez echa – 4 marca 1930 roku został aresztowany pod zarzutem prowadzenia działalności komunistycznej, jednak z braku dowodów, uniewinniono go 12 kwietnia tego samego roku.

W 1933 roku Gładysz został na sześć miesięcy zawieszony w pracach KPP z powodu zarzutów dotyczących współpracy z polską policją. 24 sierpnia 1939 roku zmobilizowano go do 7 Dywizji Piechoty Wojska Polskiego, gdzie walczył w obronie kraju, otrzymując rany, co doprowadziło do jego niewoli. W październiku 1940 roku został wypuszczony z obozu jenieckiego i trafił do szpitala, gdzie pozostawał aż do października 1941 roku.

Po powrocie do Częstochowy, Gładysz wznowił pracę w hucie, gdzie organizował działania sabotażowe. 28 lutego 1942 roku wszedł w skład Komitetu Dzielnicowego PPR (Polskiej Partii Robotniczej) w dzielnicy Raków. W marcu 1942 roku współtworzył komórki wydziałowe PPR, pełniąc funkcję sekretarza w wydziale walcowni. Jako podoficer zaopatrzenia, działał w garnizonie częstochowskim GL (Gwardia Ludowa) i AL (Armia Ludowa).

W IV 1944 roku został członkiem konspiracyjnej Miejskiej Rady Narodowej w Częstochowie, a od listopada 1944 roku zaangażował się jako partyzant w działalność 3 Brygady AL im. J. Bema, gdzie walczył w lasach koło Radomska aż do stycznia 1945 roku. Po wojnie, Gładysz zajął się organizowaniem kadr w KM PPR w Częstochowie, werbując ludzi do Milicji Obywatelskiej oraz Urzędu Bezpieczeństwa.

W dniu 18 kwietnia 1945 roku został postrzelony przez członków podziemia antykomunistycznego. Po 1950 roku pełnił rolę instruktora w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Kielcach i był członkiem prezydium Okręgowej Rady Związków Zawodowych. W 1952 roku objął kierownictwo wydziału gospodarczego, a rok później został zastępcą dyrektora huty im. B. Bieruta w Częstochowie.

Gładysz był również innym istotnym członkiem Plenum KM PZPR oraz Egzekutywy Komitetu Zakładowego PZPR w hucie. W 1972 roku przeszedł na emeryturę, a w swoim życiu został odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym: Orderem Budowniczych Polski Ludowej, Orderem Sztandaru Pracy II klasy oraz Krzyżem Partyzanckim.

---

Oceń: Antoni Gładysz (komunista)

---