Maria Zofia Pruszkowska-Karwowska to postać, której życie i twórczość wciąż budzą zainteresowanie wśród miłośników literatury. Urodziła się 21 marca 1910 roku w Częstochowie, a swój żywot zakończyła 30 kwietnia 1973 roku w Sopocie. Była znana jako polska pisarka, której dzieła pozostawiły trwały ślad w polskim piśmiennictwie.
W ciągu swojego życia Pruszkowska-Karwowska przeszła przez wiele znaczących doświadczeń, które wpłynęły na jej twórczość i sposób postrzegania świata. Z racji swojego pochodzenia oraz czasów, w których żyła, jej literatura często odzwierciedlała dynamikę społeczno-kulturową Polandzich XX wieku.
Życiorys
Maria Pruszkowska urodziła się w Częstochowie jako córka Gustawa Teofila Pruszkowskiego, który pochodził z rodziny ziemiańskiej i był urzędnikiem Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Jej rodzina po przeniesieniu do Warszawy osiedliła się, gdzie Maria uczęszczała do Gimnazjum im. M. Konopnickiej; w 1930 roku zdała maturę.
Przez kilka następnych lat kształciła się w szkole tańca kierowanej przez Tacjannę Wysocką. W tym samym roku rozpoczęła pracę w magistracie m.st. Warszawy jako urzędniczka. Poza tym ukończyła studium społeczno-oświatowe Wolnej Wszechnicy Polskiej. W 1932 roku, przez jeden semestr, zapisała się na studia w Wyższej Szkole Dziennikarskiej.
W 1934 roku wyszła za mąż za Witolda Karwowskiego, a małżeństwo to, niestety, zakończyło się rozwodem w 1936 roku. W toku swojego życia była również aktywną członkinią Ochotniczej Straży Pożarnej.
W czasie brutalnych wydarzeń II wojny światowej, Pruszkowska brała udział w Powstaniu Warszawskim i została osadzona w obozie pracy. Po wojnie, w 1945 roku, trafiła do Tczewa, a w 1950 roku przeprowadziła się do Sopotu, gdzie mieszkała najpierw przy ulicy Abrahama, a później przy ulicy Morskiej 7. Pracowała w dziale opieki społecznej oraz w referacie kultury Zarządu Miejskiego aż do 1952 roku, a następnie związała swoje życie zawodowe z Państwową Szkołą Sztuk Plastycznych.
Na koniec, z powodu ciężkiej choroby reumatycznej, przeszła na rentę. Odeszła z tego świata, a jej ostatnim miejscem spoczynku stał się cmentarz katolicki w Sopocie, gdzie została pochowana w kwaterze B4-G-9.
Twórczość
Debiut literacki Marii Pruszkowskiej miał miejsce w 1957 roku, kiedy to jej opowiadanie Cała załoga na pokład ukazało się w „Głosie Wybrzeża”, w numerze 311. Dwa lata później, w 1959 roku, światło dzienne ujrzała jej pierwsza powieść zatytułowana Przyślę panu list i klucz, która została wydana przez Wydawnictwo Morskie.
Cykl „Przyślę panu list i klucz”
- Przyślę panu list i klucz (1959),
- Życie nie jest romansem, ale… (1964),
- Piękne dni Aranjuezu (1962).
Inne
- O dwóch Wikingach i jednej Wikingowej (1961),
- 7 babek 1 dziadek (1969).
Wspólnie z Zofią Krippendorf
- Głowy nie od parady (1964),
- Kapitanówna.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Krzysztof Bień (architekt) | Zofia Barwińska | Urszula Antoniak | Sambor Czarnota | Edwin Petrykat | Monique Stalens | Tadeusz Szyma (dziennikarz) | Janusz Iwański | Jerzy Filip Sztuka | Marta Ojrzyńska | Jerzy Duda-Gracz | Sławomir Jodłowski | Patrycja Słomczyńska | Tadeusz Orgielewski | Olgierd Dudek | Marcin Więcław | Julia Kornacka | Piotr Dłubak | Julian Zawodziński | Krzysztof ŻyngielOceń: Maria Pruszkowska