Piotr Gadzinowski

---

Życiorys

Piotr Gadzinowski rozpoczął swoją edukację na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie ukończył Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych. Swoją karierę zawodową zaczął w redakcji „itd”, gdzie w 1990 pełnił rolę redaktora naczelnego. Następnie podejmował pracę jako publicysta w takich periodykach jak „Przegląd”, „Trybuna” i „Dziś”. Był także dziennikarzem w „Nie” pod kierownictwem Jerzego Urbana, a jego autorski felieton „Po święconej ziemi” zyskał uznanie wśród czytelników.

W latach 1981–1990 Gadzinowski był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Później, w latach 1991–2005, sprawował funkcję prezesa Niezależnej Inicjatywy Europejskiej „NIE”, organizacji, która działała w ramach komitetu wyborczego SLD. Jego działalność polityczna była kontynuowana poprzez członkostwo w Stowarzyszeniu „Ordynacka”, do którego przystąpił w 1999 roku, a także przez przynależność do Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

W okresie między 1997 a 2007 rokiem posłował na Sejm w trzech kadencjach (III, IV i V). W 2004 roku ubiegał się o miejsce w Parlamencie Europejskim, jednak nie odniósł sukcesu. Udział w wyborach parlamentarnych w 2005 roku przyniósł mu 11 650 głosów, startując z listy SLD w okręgu warszawskim. W Sejmie uczestniczył w pracach Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji do Spraw Unii Europejskiej. Reprezentował również Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego Podkomisji Równego Startu Zawodowego Kobiet i Mężczyzn, a także pracował jako obserwator w Parlamencie Europejskim.

Jednak wybory przedterminowe w 2007 roku zakończyły się dla niego niepowodzeniem, co skłoniło go do powrotu do dziennikarstwa. W maju 2008 roku został wiceprzewodniczącym rady programowej TVP. Po zakończeniu współpracy z „Nie” we wrześniu 2008 roku zajął się dalszą działalnością dziennikarską i polityczną. W 2009 roku po raz drugi próbował swoich sił w wyborach do PE, a w 2011 roku starał się o mandat poselski, jednak również bezskutecznie.

Gadzinowski stał się współprowadzącym programu „Godzina z Gadziną” w Antyradiu oraz współzałożycielem portalu Lewica24.pl, gdzie działał jako publicysta i zastępca redaktora naczelnego. Od 2012 roku publikował również teksty w miesięczniku „Tak po Prostu” oraz od 2013 roku w „Dzienniku Trybuna”. Jego zaangażowanie w edukację przejawiało się przez prowadzenie zajęć z politologii w Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu.

Jako polityk kontynuował swoją działalność, ubiegając się o mandat w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku z listy SLD-UP, jednak nie odniósł sukcesu, zdobywając jedynie 1847 głosów. W tym samym roku nie udało mu się również zdobyć mandatu w radzie Ursynowa. W 2015 roku znów próbował swoich sił w wyborach do Sejmu jako przedstawiciel SLD w ramach Zjednoczonej Lewicy, jednak również i tym razem bezskutecznie.

Gadzinowski jest autorem wielu publikacji, w tym książki „W Hongkongu: za kulisami polskiego parlamentu” oraz zbioru felietonów „Diabeł mówi po polsku”. Jest także współautorem wywiadu rzeki z Jerzym Urbanem pt. „Jajakobyły. Spowiedź życia Jerzego Urbana”. W 2017 roku objął stanowisko redaktora naczelnego „Dziennika Trybuna”, którym zarządzał do 2022 roku, a w 2020 roku rozpoczął współpracę z tygodnikiem „Fakty po Mitach”. W wyborach samorządowych w 2018 roku startował z listy SLD Lewica Razem jako kandydat na radnego Warszawy, ale nie zdobył mandatu. Po raz kolejny bez powodzenia kandydował z ramienia SLD w wyborach parlamentarnych w 2019 roku oraz w 2023 roku z listy Nowej Lewicy. W 2024 roku wziął udział w wyborach do Sejmiku Województwa Mazowieckiego, również bez powodzenia.

Odznaczenia i wyróżnienia

Piotr Gadzinowski został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w roku 2005. To wyróżnienie podkreśla jego znaczący wkład w kulturę i sztukę.

W 2006 roku zdobył prestiżowy tytuł w plebiscycie Srebrne Usta, uzyskując laur za najdowcipniejszą wypowiedź w Sejmie RP. Jego talent do wyrażania myśli w sposób zabawny i celny został doceniony przez szerszą publiczność.

Dodatkowo, w 2010 roku, otrzymał nagrodę w konkursie scenariuszowym „Interscenario” za swój scenariusz zatytułowany Czaszka pracuje, co potwierdza jego umiejętności pisarskie i twórcze.

---

Oceń: Piotr Gadzinowski

---