Józef Myjak

Kultura i sztuka

Józef Myjak, urodzony 24 grudnia 1948 roku w Częstochowie, był osobą, która na trwałe wpisała się w polski krajobraz kulturalny jako poeta, publicysta oraz wydawca. Zmarł 18 czerwca 2023 roku, pozostawiając po sobie niezwykle bogaty dorobek twórczy. Wśród jego pseudonimów znalazły się takie jak Fezój Kaim, Obserwator, Józosław, JM czy PAIR.

Jako mieszkaniec Sandomierza, Myjak pełnił również rolę animatora kultury, angażując się w działania lokalnej społeczności. Był członkiem rzeczywistym Tarnobrzeskiego Towarzystwa Fotograficznego, co dodatkowo podkreśla jego związek z kulturą i sztuką.

Swój debiut literacki zaliczył w 1976 roku, publikując wiersz "Samotność, szczelina jak kropla" w almanachu poetyckim Tarnobrzeskiego Klubu Literackiego, znanym jako Pierwszy komunikat wydanym w Sandomierzu. Od tego czasu jego twórczość zyskała uznanie i była regularnie publikowana w wielu czasopismach oraz gazetach, takich jak:

  • Siarce,
  • Tygodniku Nadwiślańskim,
  • Ziemi Opatowskiej,
  • Profilach,
  • Tygodniku Kulturalnym,
  • Słowie Ludu,
  • Fołksz Sztyme,
  • Nowych Książkach,
  • Sztuce,
  • Twórczości Ludowej,
  • Gościu Niedzielnym,
  • Sycynie.

Po swoim odejściu, Józef Myjak został pochowany 24 czerwca 2023 roku w Brwinowie, co stanowi symboliczne zakończenie jego pasjonującej podróży przez świat literatury i kultury.

Twórczość

Publikacje własne

Józef Myjak jest autorem wielu publikacji, wśród których znajdują się cenne prace dotyczące regionu sandomierskiego. W 1999 roku wydał swoją książkę pt. Cudowne i łaskami słynące obrazy z diecezji sandomierskiej (Cz. 1), a w 1993 roku opracował Ćmielów i okolice: informator turystyczny. W 2007 roku ukazała się Gmina Obrazów: kraina sadów: monografia krajoznawcza gminy Obrazów, natomiast jego wieloletnia współpraca z lokalnymi społecznościami zaowocowała publikacją Halina i Czesław Sawiccy zapraszają do Sielskiej Doliny w roku 2000.

Myjak nieustannie wzbogacał swoją bibliografię, wydając m.in. Jedź w powiat opatowski (2005), Katyń: przerwane życiorysy (1995) oraz Konary (1988). Jego twórczość obejmuje również Krzeszów nad Sanem: informator krajoznawczy z rysunkami Heleny Pisuli, napisany poświęcony tej malowniczej okolicy. Kolejne jego dzieło, Legend i opowieści niezwykłe z Sandomierskiego, zostało opublikowane w 2004 roku, jako przyczynek do mitologii sandomierskiej.

Warto także zwrócić uwagę na Leksykon sandomierskiej swojszczyzny: A-Z. Cz. 1, Przeszłość zapisana w nazwach z 2007 roku oraz Obrazów i okolice: informator historyczno-krajoznawczy, wydany w 1995. Jego publikacje są niezwykle różnorodne i dotyczą zarówno turystyki, historii, jak i kultury regionu.

Do innych tytułów należą Osiek Sandomierski: (materiały źródłowe do dziejów Osieka) (1994), Ossolin: (informator krajoznawczy) (1996) oraz Podziemia opatowskie: (informator turystyczny) z 1991 roku. Autor napisał także przewodnik Przewodnik po Sandomierzu i okolicach (2008), który jest doskonałym źródłem wiedzy o regionie.

W zakresie monografii krajoznawczych można wymienić m.in. W dolinie Opatówki: monografia krajoznawcza gminy Wilczyce (2006) oraz Ziemia sandomierska (2008). Jego prace dokumentują bogactwo historyczne oraz kulturowe tej pięknej części Polski.

Publikacje we współautorstwie i wydawnictwach zbiorowych

Oprócz swoich autorskich publikacji, Józef Myjak współpracował z innymi autorami w ramach różnych projektów. W 1976 roku dołączył do projektu Samotność, szczelina jak kropla, który ukazał się w zbiorze Pierwszy komunikat.

W 1995 roku brał udział w wydaniu książki 50 lat Szkoły Rolniczej w Dzikowie-Tarnobrzegu, której autorami są Tadeusz Gaj, Józef Myjak oraz Tadeusz Rodzeń. Rok 1993 przyniósł współautorstwo w Koprzywnica – pocysterska pamiątka, informatorze turystycznym, który powstał wraz z Anną Sydonią Myjak.

Myjak był również współautorem opracowania Przeciw naturze rzeczy: fenomen Teresy Morsztynówny (1998) oraz Życiorysy rzek Czarna (1988), napisanej razem z Janem A. Borzęckim. W 1991 roku wspólnie z Maciejem Zarębskim napisał książkę Tam gdzie serce Hugo Kołłątaja: 200 rocznica Konstytucji 3 mają.

W dziele Wieś lubelska i tarnobrzeska zaprasza (1995) Myjak współpracował z innymi autorami, takimi jak Marek Wyszkowski, a w 2005 roku razem z Alicją Stępień stworzył Sandomierski szlak jabłkowy: przewodnik turystyczny. Jego wkład w rozwój literatury lokalnej jest nieoceniony i stanowi cenny zasób dla badaczy oraz pasjonatów regionu.

Oceń: Józef Myjak

★★★★★
Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:16