Henryk Bardijewski


Henryk Eugeniusz Bardijewski, urodzony 7 stycznia 1932 roku w Częstochowie, był znaną postacią w polskiej literaturze. Jego życie zakończyło się 9 grudnia 2020 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek twórczy jako prozaik, satyryk, autor sztuk scenicznych oraz słuchowisk, a także tekstów przeznaczonych dla kabaretów literackich.

Ukończył studia na kierunkach filologia polska oraz bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Jego kariera literacka rozpoczęła się w 1952 roku, kiedy to zadebiutował na łamach tygodnika „Szpilki” jako satyryk. W kolejnych latach, w okresie od 1957 do 1975, pełnił rolę redaktora w Polskim Radiu, co miało znaczny wpływ na jego twórczość oraz obecność w mediach.

W 2002 roku otrzymał nagrodę Honorowy Wielki Splendor od Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia, co jest dowodem na jego znaczenie i wkład w polską kulturę radiową i teatralną.

Po jego śmierci, Henryk Bardijewski został pochowany na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie, co świadczy o szacunku, jakim społeczeństwo obdarzyło tę znaczącą postać.

Twórczość

Henryk Bardijewski to autor, który na przestrzeni lat wzbogacił polską literaturę o wiele interesujących dzieł. W jego twórczości znajdziemy zarówno satyry, opowiadania, jak i słuchowiska radiowe, które charakteryzują się unikalnym stylem oraz przenikliwym spojrzeniem na otaczający świat.

  • Rysunki na piasku (satyry, 1962),
  • Talizman i inne opowiadania (1965),
  • Alibi. Skecze i monologi (1965),
  • Lustra (opowiadania, 1971),
  • Siła przyciągania (słuchowisko radiowe, 1975),
  • Jak zostać monarchistą, a właściwie królem (satyry, 1976),
  • Klawiatura (opowiadania, 1977),
  • Pochód Don Kichotów (satyry, 1977),
  • Dzień niepokoju (opowiadania, 1979),
  • Kraina intymności (powieść, 1979),
  • Rzut podkową (powieść, 1979),
  • Irytacje (powieść, 1984),
  • Czekanie na znak (opowiadania, 1985),
  • Spis Rzeczy i inne opowiadania (2001),
  • Aria na tysiąc głosów (wybrane utwory dramatyczne, 2004),
  • Dzikie Anioły i inne opowiadania (2006),
  • Każdy może zostać… odkrywcą! (dla dzieci, 2009),
  • Przelotna Radość (opowiadania, 2012).

Twórczość Bardijewskiego wciąż inspiruje kolejnych pokoleń czytelników oraz autorów, niedostrzeganą głębią i humorem, który towarzyszy jego tekstom. Jego dorobek literacki jest dostępnym świadectwem tej pasji i umiejętności obserwacji rzeczywistości. Warto zapoznać się z tym różnorodnym zbiorem twórczości, aby zrozumieć pełnię jego artystycznej wizji.

Przypisy

  1. Zmarł pisarz, satyryk i dramaturg Henryk Bardijewski. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 10.12.2020 r.]
  2. nekrolog, Gazeta Wyborcza 15.12.2020 r.
  3. Wielki Splendor - nagrody Teatru Polskiego Radia wręczone. prsa.pl, 01.12.2008 r. [dostęp 06.12.2010 r.]

Oceń: Henryk Bardijewski

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:21