Henryk Eugeniusz Bardijewski, urodzony 7 stycznia 1932 roku w Częstochowie, był znaną postacią w polskiej literaturze. Jego życie zakończyło się 9 grudnia 2020 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek twórczy jako prozaik, satyryk, autor sztuk scenicznych oraz słuchowisk, a także tekstów przeznaczonych dla kabaretów literackich.
Ukończył studia na kierunkach filologia polska oraz bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Jego kariera literacka rozpoczęła się w 1952 roku, kiedy to zadebiutował na łamach tygodnika „Szpilki” jako satyryk. W kolejnych latach, w okresie od 1957 do 1975, pełnił rolę redaktora w Polskim Radiu, co miało znaczny wpływ na jego twórczość oraz obecność w mediach.
W 2002 roku otrzymał nagrodę Honorowy Wielki Splendor od Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia, co jest dowodem na jego znaczenie i wkład w polską kulturę radiową i teatralną.
Po jego śmierci, Henryk Bardijewski został pochowany na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie, co świadczy o szacunku, jakim społeczeństwo obdarzyło tę znaczącą postać.
Twórczość
Henryk Bardijewski to autor, który na przestrzeni lat wzbogacił polską literaturę o wiele interesujących dzieł. W jego twórczości znajdziemy zarówno satyry, opowiadania, jak i słuchowiska radiowe, które charakteryzują się unikalnym stylem oraz przenikliwym spojrzeniem na otaczający świat.
- Rysunki na piasku (satyry, 1962),
- Talizman i inne opowiadania (1965),
- Alibi. Skecze i monologi (1965),
- Lustra (opowiadania, 1971),
- Siła przyciągania (słuchowisko radiowe, 1975),
- Jak zostać monarchistą, a właściwie królem (satyry, 1976),
- Klawiatura (opowiadania, 1977),
- Pochód Don Kichotów (satyry, 1977),
- Dzień niepokoju (opowiadania, 1979),
- Kraina intymności (powieść, 1979),
- Rzut podkową (powieść, 1979),
- Irytacje (powieść, 1984),
- Czekanie na znak (opowiadania, 1985),
- Spis Rzeczy i inne opowiadania (2001),
- Aria na tysiąc głosów (wybrane utwory dramatyczne, 2004),
- Dzikie Anioły i inne opowiadania (2006),
- Każdy może zostać… odkrywcą! (dla dzieci, 2009),
- Przelotna Radość (opowiadania, 2012).
Twórczość Bardijewskiego wciąż inspiruje kolejnych pokoleń czytelników oraz autorów, niedostrzeganą głębią i humorem, który towarzyszy jego tekstom. Jego dorobek literacki jest dostępnym świadectwem tej pasji i umiejętności obserwacji rzeczywistości. Warto zapoznać się z tym różnorodnym zbiorem twórczości, aby zrozumieć pełnię jego artystycznej wizji.
Przypisy
- Zmarł pisarz, satyryk i dramaturg Henryk Bardijewski. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 10.12.2020 r.]
- nekrolog, Gazeta Wyborcza 15.12.2020 r.
- Wielki Splendor - nagrody Teatru Polskiego Radia wręczone. prsa.pl, 01.12.2008 r. [dostęp 06.12.2010 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Aleksander Klepacz | Jerzy Kossela | Bogumił Kłodkowski | Samuel Willenberg | Julia Mendelsonówna | Wojciech Barylski | Elżbieta Kępińska | Aleksandra Cieślak | Cezary Chrzanowski | Robert Gawroński | Władysław Edward Piekarski | Władysław Wróblewski (artysta plastyk) | Wojciech Kopciński | Sylwia Góra | Muniek Staszczyk | Irena Delmar-Czarnecka | Jacek Sztuka | Jacek Maria Hohensee | Magdalena Żak | Zdzisław SalaburskiOceń: Henryk Bardijewski