Barbara Rosiek

---

Życiorys

Barbara Rosiek zadebiutowała swoją książką Pamiętnik narkomanki w 1985 roku, która powstała kiedy miała zaledwie 14 lat. W tym dziele autorka dzieli się osobistymi przeżyciami związanymi z zmaganiami z uzależnieniem. Książka, wydawana wielokrotnie, nieprzerwanie utrzymuje się wśród najczęściej czytanych lektur wśród młodzieży, obok innej znanej publikacji dotyczącej problemu narkomanii, My, dzieci z dworca Zoo.

Praca Rosiek doczekała się licznych adaptacji teatralnych. Oprócz wielu lokalnych scen, sztuka była wystawiana m.in. przez Teatr Zagłębia, gdzie w tytułową rolę wcieliła się Beata Ciołkowska, oraz Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (2005; Ewa Greś), Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu (2008; Patrycja Zywert), a także Kielecki Teatr Lektur, który zaprezentował dzieło w interpretacji Magdaleny Jarek.

Barbara Rosiek była DDA (Dzieckiem Dorosłego Alkoholika) i przez wiele lat zmagała się z chorobą alkoholową, szczególnie po stracie ojca, który był alkoholikiem. Po osiągnięciu trzeźwości, ukończyła studia psychologiczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i zaczęła pracować jako psycholog kliniczny. Jej kariera zawodowa obejmowała zatrudnienie w szpitalach w Lublińcu oraz Częstochowie, a także w organizacjach wspierających dzieci uzależnione, jak Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”.

Od 1993 roku była aktywnym członkiem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2002 roku za swoją twórczość otrzymała srebrny medal od International Biographical Centre w Cambridge. W 2010 roku, z okazji 25-lecia twórczości, została uhonorowana Nagrodą Prezydenta Miasta Częstochowy, a pięć lat później, na 30-lecie pracy artystycznej, Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W maju 2016 roku minister kultury i dziedzictwa narodowego przyznał jej brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jej kolejne dzieła, chociaż często pisane w pierwszej osobie, czerpią z doświadczeń jej pacjentów.

Barbara Rosiek zmarła 27 kwietnia 2020 roku o godzinie 4:15. W kilka lat po wypadku, który spowodował złamanie jej kręgosłupa, 2 maja 2020 roku została pochowana w rodzinnym grobie na Cmentarzu Rakowskim w Częstochowie, w sektorze 34, w rzędzie 3, w grobie 33.

Utwory

Proza

Barbara Rosiek jest autorką wielu istotnych dzieł literackich, które poruszają różnorodne aspekty życia, w tym kwestie uzależnienia i osobistej transformacji. Wśród jej najważniejszych utworów znajduje się:

• Pamiętnik narkomanki, MarekM. Kotański, Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, ISBN 83-03-00834-X.
• Kokaina: zwierzenia narkomanki, Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Anagram”, 1992, ISBN 83-900112-8-X.
• Byłam schizofreniczką, Łódź: Wyd. Łódzkie, 1995, ISBN 83-218-1015-2.
• Alkohol, prochy i ja, Warszawa: Pracownia Słów, 2003, ISBN 83-89127-10-5.
• W poszukiwaniu ducha, Warszawa: Mawit Druk, 2007, ISBN 83-922469-9-3.
• Poganiacze chleba, Warszawa: Mawit Druk, 2008, ISBN 978-83-922469-4-7.
• Życie w hospicjum, Warszawa: Mawit Druk, 2010, ISBN 978-83-61443-04-9.
• Oddział otwarty, Warszawa: Mawit Druk, 2012, ISBN 978-83-61443-05-6.
• Ćpunka, Warszawa: Mawit Druk, 2013, ISBN 978-83-61443-06-3.
• Skazana, Warszawa: Mawit Druk, 2015, ISBN 978-83-61443-08-7.

Każda z tych książek rzuca światło na trudne doświadczenia autorki i jej unikalne spojrzenie na świat. Musimy pamiętać, że w publikacjach brak jest numerów stron, co może utrudniać odniesienie się do konkretnych fragmentów.

Poezja

Wiersze Rosiek również przyciągają uwagę i stanowią ważny element jej twórczości. Oto niektóre z jej najbardziej znanych utworów poetyckich:

• Byłam mistrzynią kamuflażu,
• Jak ptak przytwierdzony do skały,
• A imię jego Alemalem,
• Wdowa,
• Krzyk,
• Miłość niedokończona,
• Uwierzyć i Melancholia,
• Żar miłości,
• Ciało na kracie,
• Być poetą.

Te wiersze, pełne emocji i osobistych refleksji, ukazują talent Rosiek jako poetki oraz jej zdolność do uchwycenia subtelnych aspektów ludzkiego doświadczenia.

---

Oceń: Barbara Rosiek

---