Józef Gromek

---

Życiorys

Józef Gromek był postacią niezwykle utalentowaną, którą życie szachowe w Polsce ożywiło swoją dynamiczną historią. Ukończył studia z zakresu filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, co niewątpliwie wpłynęło na jego sposób myślenia zarówno w życiu prywatnym, jak i w świecie szachów. Po raz pierwszy uczestniczył w półfinale mistrzostw Polski w Warszawie w 1952 roku, gdzie zajął 4. miejsce, co było pierwszym krokiem do jego dalszych sukcesów.

W latach 1954–1970 Gromek zdołał aż siedmiokrotnie awansować do finałów mistrzostw Polski. Rok 1955 był dla niego szczególnie wyjątkowy, ponieważ to wtedy zdobył tytuł mistrza kraju w Wrocławiu. Ten osiągnięcie zapewniło mu szansę na reprezentowanie Polski na XII olimpiadzie szachowej w Moskwie. W 1959 roku, w Łodzi, niemalże powtórzył ten sukces, dzieląc pierwsze miejsce w finale ze Stefanem Witkowskim, ale dogrywka o tytuł mistrza zakończyła się jego porażką, co przyniosło mu srebrny medal.

Gromek miał zaszczyt reprezentować Polskę na olimpiadzie szachowej, która odbyła się w Moskwie w 1956 roku. Występując na czwartej szachownicy, uzyskał 8 punktów w 14 partiach, co było wynikiem na wskroś satysfakcjonującym. Na przełomie lat 1962 i 1963 zdobył pierwsze miejsce w kołowym turnieju w Lublinie, wyprzedzając takich przeciwników jak Kazimierz Plater oraz Bogdana Śliwę.

Znany był z zamiłowania do ostrych i kombinacyjnych partii szachowych, a także z umiejętności w grze błyskawicznej. Tragicznie odszedł z tego świata podczas jednej z partii, doznając ataku serca. Warto zaznaczyć, że według retrospektywnego systemu Chessmetrics, w styczniu 1956 roku Gromek osiągnął swój najwyższy pułap, plasując się na 143. miejscu w rankingu światowym.

---

Oceń: Józef Gromek

---