Janusz Sybis


Janusz Sybis, urodzony 10 października 1952 roku w Częstochowie, to postać, która zajmuje szczególne miejsce w polskiej piłce nożnej. Jest to nie tylko uznany zawodnik, ale także członek drużyny Śląska Wrocław oraz wielokrotny reprezentant kraju. Jego kariera sportowa to przykład pasji i zaangażowania, które pomogły mu zdobyć serca wrocławskich kibiców.

Znany z niesamowitej szybkości oraz znakomitego dryblingu, Janusz Sybis wyróżniał się na boisku, co czyniło go jednym z ulubieńców publiczności. Jego talent i umiejętności przyczyniły się do wielu sukcesów zarówno klubowych, jak i reprezentacyjnych, a jego postać pozostaje inspiracją dla młodych adeptów piłki nożnej.

Początki

W wieku 8 lat Janusz Sybis podjął ważny krok w swoim życiu, przenosząc się do Wrocławia. Tam rozpoczął naukę w szkole podstawowej nr 36, zlokalizowanej przy ul. Chopina, gdzie poziom nauczania wychowania fizycznego był niezwykle wysoki. Pomimo swojego dość niskiego wzrostu, dzięki niesamowitej determinacji oraz zdolnościom sportowym, brał udział w niemal wszystkich dostępnych rozgrywkach sportowych, takich jak koszykówka, piłka ręczna czy siatkówka.

Jego pasja do piłki nożnej szybko znalazła ujście w klubie Śląsk Wrocław, gdzie od najmłodszych lat odnosił znaczące sukcesy. W 1969 roku, będąc jeszcze juniorem, zyskał powołanie do drużyny seniorów Śląska Wrocław, która wówczas rywalizowała w drugiej lidze. Jego debiut ligowy miał miejsce 28 września 1969 roku podczas meczu z Hutnikiem Kraków, gdzie Śląsk wygrał przekonująco 4:0.

Janusz nie zatrzymał się jednak na początku kariery. Jego pierwsza bramka w rozgrywkach ligowych padła 29 maja 1970 roku w meczu z Arką Gdynia (wówczas MZKS), który zakończył się zwycięstwem Śląska 3:0.

W barwach Śląska Wrocław i w kadrze narodowej

Janusz Sybis to postać, której kariera sportowa rozciągała się przez wiele lat, pozostawiając niezatarty ślad w polskim futbolu. W sezonie 1972/73 wykazał się niezwykłą skutecznością, zdobywając czternaście goli i tym samym zostając królem strzelców w II lidze. Taki sukces przyczynił się do awansu Śląska Wrocław do ekstraklasy. W tym czasie uwagę na Sybisa zwrócił trener reprezentacji Polski, Kazimierz Górski, który rozważał go jako jednego z możliwych graczy na Mistrzostwa Świata w RFN w 1974 roku.

Jednakże, debiut Janusza w narodowej drużynie miał miejsce dopiero 31 października 1976 roku, w meczu z Cyprem, który zakończył się wynikiem 5:0. Prowadził wówczas reprezentację Jacek Gmoch, który starał się wprowadzić nowe twarze do zespołu.

W 1977 roku Sybis osiągnął z Śląskiem szczyt swoich osiągnięć, zdobywając jedyne w swojej karierze mistrzostwo Polski, a rok wcześniej Puchar Polski. Dodatkowo, wicemistrzostwa Polski, które zdobył w sezonach 1977/1978 oraz 1981/1982, potwierdziły jego znaczącą rolę w drużynie.

Jesienią 1975 roku Śląsk zadebiutował w Pucharze UEFA, gdzie w pierwszym meczu przegrał na wyjeździe 1:2 z GAIS, ale zdołali się odrobić w meczu rewanżowym, wygrywając 4:2 i przechodząc dalej. Sybis w tym starciu wpisał się na listę strzelców trzy razy. W następnej rundzie rywalem była Royal Antwerpia, gdzie we Wrocławiu zakończono mecz remisem 1:1, a sam Sybis zdobył bramkę. Mecz w Antwerpii zakończył się zwycięstwem Śląska 2:1, co pozwoliło im na awans do kolejnej rundy, w której doznali dwóch porażek z Liverpoolem. Rok później, podczas rozgrywek Pucharu Zdobywców Pucharów, Śląsk oraz Janusz doszli do ćwierćfinału, gdzie skończyli przygodę z rozgrywkami po przegranej z SSC Napoli.

W sezonie 1978/1979 w Pucharze UEFA, Śląsk stanął w szranki z cypryjskim Pezoporikos Larnaka, gdzie wygrał w dwumeczu 7:3 (2:2 i 5:1). Sybis dodał dwa gole do swojego dorobku. W 1/16 finału drużyna zmierzyła się z ÍB Vestmannaeyja, pokonując ich 4:1 w dwumeczu (2:0 i 2:1). Niestety, Śląsk wpadł w 1/8 finału, przegrywając z Borussią Mönchengladbach 5:3 (1:1 i 4:2), która zdobyła później tytuł zwycięzcy turnieju.

Podczas kadencji Ryszarda Kuleszy (w latach 1978-1980) Sybis miał najwięcej występów w reprezentacji. W 1980 roku zdobył swoją pierwszą bramkę w meczu z Włochami, a drugą jednak już w meczu z Jugosławią. W sumie wystąpił 18 razy w reprezentacji, jednak aż 16 z tych meczów to były wejścia z ławki rezerwowych, co potwierdza, że jego rola w drużynie była ograniczona.

Po tym jak Ryszard Kulesza zrezygnował z funkcji trenera reprezentacji, a jego następcą został Antoni Piechniczek, Janusz nie otrzymał już powołania, co wielu kibiców wiązało z tym, że nowy trener preferował wysokich zawodników.

19 czerwca 1983 roku Sybis po raz ostatni wybiegł na boisko w barwach Śląska, gdzie rozegrał mecz z Bałtykiem Gdynia, zdobywając swojego ostatniego gola dla drużyny. Łącznie zagrał 591 meczów ligowych i pucharowych, co czyni go jedną z legend Śląska Wrocław.

Występy w USA

Po zakończonej karierze w Śląsku Wrocław, Janusz Sybis próbował, choć bezskutecznie, przenieść się do jednego z niemieckich klubów. Ostatecznym krokiem okazał się jednak transfer do Stanów Zjednoczonych w 1983 roku, gdzie dołączył do amerykańskiej ligi futbolu halowego, w drużynie Spirit Pittsburg.

Jego występy wzbudzały duże zainteresowanie, a talent Sybisa został dostrzegany przez kibiców. Spędził pięć lat w Pittsburgu, po czym zdecydował się na przenosiny do Dallas. W końcu, w 1988 roku, powrócił do Polski.

Po powrocie do kraju, Sybis zaangażował się w współpracę trenerską ze Śląskiem Wrocław oraz poświęcił dużo czasu na szkolenie młodzieży, kładąc duży nacisk na rozwój młodych talentów w futbolu.

Biografia

Janusz Sybis, znana postać we Wrocławiu, 25 listopada 2011 roku zadebiutował swoją biografią zatytułowaną „Idol”. Autorkami tej pracy są dwaj uznani dziennikarze z Wrocławia, Paweł Kościółek oraz Łukasz Haraźny.

Przypisy

  1. Druga liga (2nd division), History, part 3 – 1969/70-1978/79, 1969/70. mogiel.net. [dostęp 20.06.2012 r.]
  2. Janusz Sybis – Idol. sendsport.pl. [dostęp 02.01.2012 r.]
  3. a b c d e f g Janusz Sybis. slaskgwiazdy. [dostęp 02.01.2012 r.]

Oceń: Janusz Sybis

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:20