UWAGA! Dołącz do nowej grupy Częstochowa - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Jerzy Kulej


Jerzy Zdzisław Kulej, który przyszedł na świat 19 października 1940 roku w Częstochowie, to postać niezwykła, która wpisała się na trwałe w historię polskiego sportu. Jego życie zakończyło się 13 lipca 2012 roku w Warszawie, jednak jego osiągnięcia na zawsze pozostaną w pamięci wielu osób.

Był nie tylko utalentowanym bokserem, ale także dwukrotnym mistrzem olimpijskim, co stanowi znaczący dowód jego umiejętności i determinacji. Po zakończeniu kariery sportowej, Jerzy Kulej stał się rozpoznawalnym komentatorem sportowym, a także aktywnym uczestnikiem życia politycznego, pełniąc funkcję posła na Sejm IV kadencji.

Życiorys

Jerzy Kulej był znakomitym bokserem i ważną postacią w polskim sporcie. Urodził się jako syn Mieczysława w Częstochowie, w dzielnicyOstatni Grosz. Już w młodym wieku, w wieku 12 lat, spotkał swojego przyszłego trenera boksu, Wincentego Szyińskiego, który jednak odmówił mu treningów, argumentując to jego młodym wiekiem. Dopiero cztery lata później, w 1955 roku, rozpoczął swoją karierę w klubie Start Częstochowa.

W 1958 roku, Kulej zadebiutował w reprezentacji Polski, której trenerem był Feliks Stamm. Rok 1963 przyniósł mu pierwsze duże sukcesy, gdy zdobył złoty medal podczas mistrzostw Europy w Moskwie, pokonując ówczesnego mistrza, Aloizsa Tumiņša z ZSRR.

Jego pierwszy złoty medal olimpijski zdobył na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku, gdzie w finale zwyciężył Jewgienija Frołowa, reprezentanta ZSRR. Po raz kolejny stanął na szczycie w 1968 roku podczas igrzysk w Meksyku, gdzie zyskał swój drugi złoty medal, pokonując Kubańczyka Enrique Regüeiferosa na bardzo wyrównanym pojedynku, co potwierdziły wyniki sędziów (3:2).

W ciągu swojej kariery bokerskiej stoczył niezwykłe 348 walk, osiągając imponujący bilans: 317 wygranych, 6 remisów oraz 25 porażek. Po zakończeniu kariery sportowej, w latach 1962-1972 pracował w Komendzie Stołecznej Milicji Obywatelskiej w Warszawie, gdzie awansował do stopnia kapitana. W 1972 roku ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie i opuścił służbę w milicji, kontynuując działalność jako nauczyciel wychowania fizycznego.

Od 1975 do 1990 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po zakończeniu okresu PRL, wzięły udział w wyborach parlamentarnych w latach 1991 i 1993, kandydując z list Polskiej Partii Przyjaciół Piwa oraz Samoobrony – Leppera. W latach 2001-2005 zasiadał w parlamencie jako poseł wybrany z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej z warszawskiego okręgu. W 2004 roku dołączył do Socjaldemokracji Polskiej i w 2005 roku bezskutecznie starał się o reelekcję.

W latach 90. aktywnie wspierał zawodników Mazura Ełk, sporadycznie pełniąc rolę trenera. Poza tym, związał się z mediami jako komentator sportowy, m.in. na antenie Polsatu Sport. Był również konsultantem do produkcji filmu „Ogniem i mieczem”, jak i serialu o tym samym tytule. Poza tym, zagrał w filmach takich jak „Przepraszam, czy tu biją?” oraz „Papa Stamm”. W 1996 roku wydał autobiografię zatytułowaną „Jerzy Kulej – dwie strony medalu”.

10 grudnia 2011 roku doznał zawału serca. Niestety, siedem miesięcy później zmarł w Mazowieckim Szpitalu Bródnowskim w Warszawie, a przyczyną jego śmierci była choroba nowotworowa. Uroczystości pogrzebowe miały miejsce 20 lipca 2012 roku w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie. W pożegnalnej ceremonii uczestniczyli przedstawiciele władz oraz wielu ludzi sportu i kultury. Ostatecznie, Jerzy Kulej spoczął w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Odznaczenia, wyróżnienia i upamiętnienie

Jerzy Kulej, wybitny sportowiec, został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami. Wśród nich znajduje się Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego, a także czterokrotnie Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Dodatkowo, otrzymał on odznaki Mistrza Sportu oraz Zasłużonego Mistrza Sportu, co świadczy o jego niezwykłych osiągnięciach w dziedzinie sportu.

W swoim dorobku ma również Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. W 1998 roku, za szczególne zasługi dla ruchu olimpijskiego oraz działalność na rzecz rozwoju i propagowania kultury fizycznej, został wyróżniony przez prezydenta Aleksandra KwaśniewskiegoKrzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 1995 roku Kulej otrzymał nagrodę im. Aleksandra Rekszy, a jego dokonania sportowe oraz wkład w kulturę fizyczną na stałe wpisały się w historię sportu polskiego. W 2017 roku, na cześć jego osiągnięć, nazwano rondo jego imieniem w rodzinnej Częstochowie, co stanowi trwałe upamiętnienie jego życia i kariery.

Odniesienia w kulturze masowej

Życie i osiągnięcia Jerzego Kuleja stały się inspiracją dla wielu twórców filmowych. Przykładem jest film Xawerego Żuławskiego pod tytułem „Kulej. Dwie strony medalu”, który zadebiutował w 2024 roku. W tej produkcji postać znakomitego boksera ożywił utalentowany aktor Tomasz Włosok.

Przypisy

  1. a b c Jerzy Kulej. olimpijski.pl. [dostęp 31.01.2023 r.]
  2. Tomasz Kalemba: Jerzy Kulej. onet.pl, 23.05.2014 r. [dostęp 26.06.2024 r.]
  3. W Częstochowie mamy rondo Jerzego Kuleja. PiS był przeciw. wyborcza.pl, 25.04.2017 r. [dostęp 27.04.2017 r.]
  4. Legenda Gwardii Warszawa nie żyje. tvp.pl, 14.07.2012 r. [dostęp 05.10.2021 r.]
  5. Jerzy Kulej rozpoczyna rehabilitację neurologiczną. interia.pl, 02.01.2012 r. [dostęp 27.07.2012 r.]
  6. Pogrzeb Jerzego Kuleja. „Stamm tworzy w niebie drużynę marzeń”. dziennik.pl, 20.07.2012 r. [dostęp 20.07.2012 r.]
  7. Rafał Tymiński, Maciej Petruczenko: Powalił go nowotwór. przegladsportowy.pl, 14.07.2012 r. [dostęp 14.07.2012 r.]
  8. Jerzy Kulej nie żyje. wm.pl, 13.07.2012 r. [dostęp 15.07.2012 r.]
  9. Jerzy Kulej. legendyboksu.pl. [dostęp 14.07.2012 r.]
  10. a b Nie żyje Jerzy Kulej. tvn24.pl, 13.07.2012 r. [dostęp 13.07.2012 r.]
  11. Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989 r., s. 84.
  12. Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Warszawa: Interpress, 1984 r., s. 490.
  13. Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Warszawa: Interpress, 1989 r., s. 665.
  14. M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68.
  15. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 10.12.2019 r.]
  16. Kulej. Dwie strony medalu w bazie filmpolski.pl. [dostęp 09.10.2024 r.]

Oceń: Jerzy Kulej

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:18