Zdobysław Stawczyk


Zdobysław Stawczyk był niezwykle utalentowanym lekkoatletą, który na stałe wpisał się w historię polskiego sportu. Urodził się 1 czerwca 1923 roku w Częstochowie, a zmarł 1 września 2005 roku w Poznaniu. Przez swoje osiągnięcia w dyscyplinie sprintu zyskał uznanie zarówno w kraju, jak i poza jego granicami.

Jednym z jego największych sukcesów było zdobycie tytułu wynikającego z Plebiscytu "Przeglądu Sportowego" na sportowca roku 1949, co świadczy o jego znaczącej roli i osiągnięciach w polskim sporcie lekkoatletycznym.

Życiorys

Zdobysław Stawczyk był wybitnym sportowcem, którego osiągnięcia na arenie krajowej i międzynarodowej przyniosły mu wiele zaszczytów. Był synem Władysława, a swoją karierę sportową rozpoczął w klubie Victoria Częstochowa, by następnie reprezentować AZS Poznań. W latach 1948–1954 zdobył aż 9 tytułów mistrza Polski w różnych konkurencjach, w tym w biegu na 100 m, 200 m, sztafecie 4×100 m oraz w pięcioboju. W trakcie swojej kariery ustanowił jedenaście rekordów Polski.

Największe sukcesy Stawczyka miały miejsce podczas Akademickich Mistrzostw Świata. W 1949 roku w Budapeszcie zdobył złoty medal na dystansie 200 m oraz dwa brązowe medale – na 100 m i w sztafecie 800+400+200+200 m. Powtórzył swoje osiągnięcia w 1954 roku, gdzie ponownie triumfował na 100 m i 200 m. Pomimo uczestnictwa w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, jego występ nie przyniósł większych sukcesów. Na 200 m zakończył rywalizację w ćwierćfinałach, a w sztafecie 4 x 100 m odpadł w półfinałach.

Jego osiągnięcia w ramach mistrzostw akademickich przyczyniły się do sukcesu w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” z 1949 roku, gdzie Stawczyk zajął pierwsze miejsce, pokonując bokserskiego mistrza Janusza Kasperczaka.

W 1952 roku ukończył studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu, która później została przekształcona w Akademię Wychowania Fizycznego. Uzyskał nominację profesorską w dziedzinie wychowania fizycznego i przez długie lata dzielił się swoją wiedzą jako wykładowca. Pełnił funkcje dyrektora Instytutu Wychowania Fizycznego i Sportu oraz rektora uczelni. Był również autorem wielu istotnych publikacji naukowych, do których należą m.in.:

  • Morfofunkcjonalne podstawy skoków lekkoatletycznych (1967),
  • Gry i zabawy lekkoatletyczne dla młodzieży szkolnej (1970),
  • Motoryka człowieka jako przedmiot badań w wychowaniu fizycznym i sporcie (1978),
  • Ćwiczenia ogólnorozwojowe (1985).

Za swoje zasługi w dziedzinie sportu został uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym medalem Kalos Kagathos w 1989 roku oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1994 roku, a także tytułem „Zasłużony Mistrz Sportu”. Zdobysław Stawczyk zmarł i został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu w Alei Zasłużonych.

Przypisy

  1. Zdobysław Stawczyk Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 22.04.2012 r.]
  2. Laureaci medalu „Kalos Kagathos“, wielcy w sporcie znakomici za metą, „Dziennik Polski”, 09.01.1989 r.
  3. M.P. z 1994 r. nr 54, poz. 454
  4. Informacje na stronie um.poznan.pl

Oceń: Zdobysław Stawczyk

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:21