Dawny budynek poczty głównej w Częstochowie

---

Historia

„W latach 1925–1926, pod kierownictwem F. Tadaniera, stworzono gmach pocztowy zaprojektowany przez Adolfa Szyszko-Bohusza. Wyjątkowym elementem tego budynku był zegar, który znajdował się na narożnej, pięciokondygnacyjnej wieży. Częścią zegara był szklany sześcian o wysokości 5,5 m, który był otwarty od góry i na każdej z jego stron umieszczono zegar z cyframi o wysokości aż 60 cm. Budynek był atrakcją lokalną, jako że w chwili oddania do użytku zawierał oryginalne drzwi obrotowe.

Zrealizowany w formie ceglanej, budynek ma plan podkowy i jest dwupiętrowy oraz trzyskrzydłowy, z konstrukcją szkieletową wykonaną z żelazobetonu. Portyk budynku, znajdujący się od strony ulicy Śląskiej, charakteryzuje się czterema filarami, gdzie pierwotnie umiejscowione były dwie pary drzwi obrotowych. Wyróżniające się elewacje frontowa i boczna zdobią ciągłe gzymsy podokienne oraz gzyms okapowy, który jest zwieńczony żelazną balustradą. Dach jest płaski i pokryty blachą.

W dniu 19 czerwca 1989 roku, gmach został wpisany do rejestru zabytków pod sygnaturą A/458/89. W 1991 roku, po podziale przedsiębiorstwa Polska Poczta, Telegraf i Telefon, struktura ta została podzielona na Pocztę Polską oraz Telekomunikację Polską SA. Właściwie budynek przypadł Telekomunikacji Polskiej, ponieważ na jego piętrze mieściła się centrala telefoniczna. Natomiast Poczta Polska wynajmowała pomieszczenia od TP SA.

W 1991 roku, Telekomunikacja Polska uzyskała pozwolenie od konserwatora zabytków na przeprowadzenie prac remontowych, w ramach których przebudowano halę obsługi na parterze. W trakcie kolejnych prac, w 1995 roku, zdecydowano się na usunięcie drzwi obrotowych z uwagi na ich niewygodę dla klientów.

---

Oceń: Dawny budynek poczty głównej w Częstochowie

---