Tomasz Mackiewicz

---

Życiorys

Tomasz Mackiewicz przyszedł na świat 13 stycznia 1975 roku, w Częstochowie bądź w Działoszynie, jako syn Witolda Mackiewicza, który później pełnił funkcję prezesa Ogólnopolskiego Stowarzyszenia na rzecz Rozwoju Dziennikarstwa Obywatelskiego. Jego dzieciństwo upłynęło w Działoszynie, a edukację w szkole średniej kontynuował w Częstochowie. W młodości przez pewien czas zmagał się z uzależnieniem od heroiny, a jego rehabilitacja miała miejsce w ośrodkach Monaru, w tym w malowniczych Mazurach.

Po zakończeniu leczenia rozpoczął podróże po świecie, w dużej mierze autostopem. Zatrzymał się w ośrodku misyjnym Jeevodaya w Indiach, gdzie włączył się w różnorodną działalność, m.in. uczył języka angielskiego dzieci z trądami, nad którymi opiekę sprawowała Helena Pyz. W tym okresie, Mackiewicz przeszedł głęboką przemianę duchową oraz zainteresował się wspinaczką. Ukończył studia i zaczął swoją karierę zawodową w Irlandii, gdzie poznał Marka Klonowskiego. W Polsce uruchomił firmę specjalizującą się w stawianiu masztów dla przyszłych farm wiatrowych.

Wraz z Markiem Klonowskim wspólnie spędzili 24 dni przemierzając lodowce Alaski i Kanady, zdobywając podczas tej wyprawy najwyższy szczyt Kanady – górę Logan (5959 m). W 2008 roku za „wyczerpujący trawers Mount Logan” otrzymali nagrodę Kolosa, w kategorii wyczyn roku, co stanowiło jego pierwszy poważny sukces w dziedzinie wspinaczki wysokogórskiej. Fundusze na wyprawy pozyskiwał m.in. poprzez crowdfunding.

W 2009 roku samotnie zdobył Chan Tengri w Tienszanie, z którego to wyprawy w 2014 roku powstał krótkometrażowy film dokumentalny pt. „Jak dobrze być poziomką”. Następnie, wielokrotnie, najpierw z Markiem Klonowskim, a później samodzielnie, podejmował próby zimowego wejścia na Nanga Parbat, który wówczas, obok K2, pozostawał jednym z dwóch ośmiotysięczników, które nie zostały zdobyte zimą. Dla wspinaczy o ograniczonym budżecie, zimowe pozwolenie od władz pakistańskich było niezmiernie korzystne, gdyż jego cena była trzydziestokrotnie niższa od letniego.

Podczas wspinaczki z Klonowskim osiągnął wysokość 7400 metrów, z kolei w okresie przełomu 2015 i 2016 roku, wspólnie z Élisabeth Revol, dotarł do wysokości 7200 metrów. W tym czasie wiele zespołów próbowało zdobyć Nanga Parbat, w tym również Marek Klonowski wraz ze swoim zespołem. Po raz pierwszy zdobycie szczytu udało się w lutym 2016 roku międzynarodowej ekipie, w skład której weszli Simone Moro, Alex Txikon i Muhammad Ali. Mackiewicz poddawał w wątpliwość to osiągnięcie, utrzymując, że ekipa nie dotarła na sam szczyt.

Wyprawa na Nanga Parbat 2017/2018

W styczniu 2018 roku, Tomasz Mackiewicz (już po raz siódmy) oraz Élisabeth Revol (po raz czwarty) spróbowali zimowego zdobycia Nanga Parbat, stosując styl alpejski oraz sportowy, bez wspomagania tlenem. Zgodnie z niektórymi relacjami, wieczorem 25 stycznia oboje dotarli na szczyt. Niestety, podczas zejścia natknęli się na załamanie pogody. Według relacji Élisabeth Revol, Mackiewicz zmagał się z chorobą wysokościową, ślepotą śnieżną oraz odniósł liczne odmrożenia. Revol sprowadziła go na wysokość około 7200 metrów, a 26 stycznia zdecydowała się na dalszą powrotną drogę, pozostawiając go w szczelinie. Jak wskazał doktor Frédéric Champly, specjalista od medycyny wysokogórskiej, w momencie rozstania Mackiewicz wykazywał objawy obrzęku płuc w końcowym stadium, a na tej wysokości mógł przeżyć jedynie trzy do pięciu godzin.

Z pomocą wspinaczom wyruszyli członkowie polskiej Narodowej Wyprawy Zimowej na K2 – Adam Bielecki, Denis Urubko, Piotr Tomala oraz Jarosław Botor – którzy zostali przetransportowani śmigłowcem z K2 na Nanga Parbat (na wysokości około 4800 m n.p.m.). Bielecki oraz Urubko dotarli w rekordowym czasie (około 8 godzin) do Élisabeth Revol, spotykając się z nią na wysokości około 6000 metrów 28 stycznia, tuż przed drugą w nocy czasu pakistańskiego. Zespół przeprowadził ewakuację Revol na teren dostępny dla śmigłowców ratunkowych. Jednak nie podjęto decyzji o próbie ratunku Mackiewicza, ze względu na zbliżający się kryzys pogodowy i niskie szanse powodzenia akcji. Mimo tego wyprawa ratunkowa wzbudziła ogromne zainteresowanie mediów w Polsce i za granicą, a całym zespołowi przyznano uznanie za ich odwagę oraz determinację.

W marcu 2018 roku, Witold, ojciec Tomasza, otrzymał z Pakistanu akt zgonu, w którym jako datę śmierci przyjęto 30 stycznia.

Życie prywatne

W życiu osobistym Tomasza Mackiewicza kluczową rolę odgrywała rodzina. Był żonaty z Joanną, jednak małżeństwo to zakończyło się rozwodem. Z tego związku pochodziło trzech jego dzieci: bliźniacy Maxymilian i Xawery oraz córka Antonina.

Po śmierci Xawerego, jego prochy zostały zaniesione na górę Chan Tengri, co podkreśla silne związki Mackiewicza z naturą i górami. Dodatkowo, Tomasz był w nieformalnym związku z Anną Solską, z którą doczekał się córki Zoi. Oprócz nich, oboje wychowywali także Antka, syna Anny.

Interesującym aspektem życia Mackiewicza były jego pseudonimy, takie jak Czapkins czy Czapa, które wywodziły się z jego zamiłowania do noszenia różnorodnych nakryć głowy.

Publikacje

Opracowanie biografii Tomasza Mackiewicza zostało podjęte przez liczne grono autorów zarówno z Polski, jak i z zagranicy, w tym w postaci szerokiego wachlarza publikacji książkowych. Te prace przybliżają życie i osiągnięcia tego niezwykłego człowieka.

• 2018 – Nanga Dream. Opowieść o Tomku Mackiewiczu autorstwa Mariusza Sepioły,
• 2019 – Czapkins. Historia Tomka Mackiewicza autorstwa Dominika Szczepańskiego,
• 2019 – Tomek Mackiewicz il sognatore ribelle autorstwa Davide Bubani.

---

Oceń: Tomasz Mackiewicz

---